vrijdag 8 september 2017

De dagen van voor de val

"....Niet langer vormen de kinderstemmen op het schoolplein een aangenaam gekwetter; ze klinken als de herinnering aan de dagen van voor de val.

Deze zin is niet van mijzelf maar is de laatste zin van de column van Henk van Straten, gepubliceerd op 7 september, en ik snap gevoelsmatig zo goed wat hij ermee bedoeld. Er is nogal wat aan de hand momenteel. In Noord Korea laat een jubelende nieuwslezeres ons weten dat het land klaar is voor de totale wereldvernietiging. In Nederland is er vooral veel verontwaardiging en tumult ontstaan doordat het eigen risico als ook de zorgpremie volgend jaar omhoog gaan. Ik ben dan weer heel verbaasd dat er werkelijk mensen waren die dachten dat zulks niet zou gebeuren. Ja, maar het CDA en de CU hadden in hun verkiezingsprogramma staan dat ze het eigen risico juist zouden verlagen. Dat klopt, maar nu de gristelijken onderdeel zijn van de coalitie in wording, leggen ze dat heel gristelijk weer naast zich neer. Maar God ziet alles. Alles. Maakt u zich geen zorgen. 

Zelf ben ik vooralsnog gezond, ik ben me er terdege van bewust en ook zeer dankbaar voor. Mocht ik echter door een ziekte getroffen worden dan is in mijn geval, maatschappelijk gezien, euthanasie de meest voordelige oplossing, maar daar doen de gristelijken ook weer moeilijk over, omdat zij vinden dat God daarover gaat en menschen niet zelf een leven mogen beëindigen. Dat voor sommigen de medische kosten onbetaalbaar worden en ze daardoor doktersbezoek gaan vermijden kunnen ze dan wel weer uitleggen aan hun Schepper en de kiezers. Heel bijzonder.

Verder is er in de wereld echt wel wat gaande. Sinds de grote ziener Donald Trump de klimaatverandering heeft ontkent lijkt het wel of er een soort hogere macht hem en ons het tegendeel wil bewijzen. 'Houston had a serious problem' toen orkaan Harvey daar hevig huis hield. De afgelopen dagen heeft orkaan Irma op de Atlantische Oceaan zich ontwikkeld tot een kracht die de hoogste categorie (5) eigenlijk ontstijgt. Op Sint Maarten en Saint-Barthélemy is een ongekend grote ravage aangericht, en bij het schrijven van dit blogje is Irma op weg naar Florida, het land van de president die heeft verkondigd dat die hele klimaatverandering een hoax is. Orkaan José komt er ook al aan.

Door de overstromingen in Azië, die gelijktijdig plaatsvonden toen Harvey Houston aandeed, zijn in landen als Bangladesh, India en Nepal 1500 mensen omgekomen en zijn 41 miljoen mensen dakloos geworden of door de ramp in andere problemen gekomen. "Ja door jullie!" hoorde ik mezelf alleen zittend op de bank naar de tv roepen, toen men bij het NOS Journaal zei dat door de berichtgevingen betreffende Houston de ramp in Azië 'misschien wat onderbelicht was'. Zij kiezen zelf uit wat voor nieuws ze brengen en vonden de ramp in Azië duidelijk minder aansprekend dan die in Houston. 

Naast al deze natuurrampen en oorlogstaal van megalomane zwakhoofdige leiders, zie je wereldwijd de samenleving opsplitsen in groepen en groepjes zich, verschansend in hun eigen gelijk, schreeuwend en dreigend naar anderen opstellen, die op hun beurt dat ook weer terug doen. Dat is geen goed teken, het geeft aan dat er verwarring en angst heerst. Het voelt voor mij inderdaad zoals Henk van Straten het zo mooi verwoordde als 'de dagen van voor de val'. De val van wat? Het einde van het interbellum? De westerse economie? De democratie? Is het de natuur die in ongenadige kracht terug vecht en het mensdom ten val brengt? Of zijn we gewoon zelf bezig met onze eigen ondergang te bewerkstelligen? We zullen het zien. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten