Jan-Simon Minkema, als zodanig

De naam Jan-Simon Minkema zal voor altijd direct gelinkt worden aan het jeugdprogramma "De Familie Knots", wat heeft gelopen van 1980 t/m 1984, en waar in 4 seizoenen 21 afleveringen van zijn gemaakt. Samen met Hetty Heyting en Marnix Kappers speelde hij alle personages die in deze serie voorkwamen. Jan-Simon was te zien als schoolmeester Arend Vogel, opa Knots en Onkel X. Dat deze serie tv-geschiedenis heeft geschreven blijkt wel uit de diverse uitspraken die velen ruim 30 jaar na dato nog steeds moeiteloos kunnen reproduceren: 'Een kloddertje roze hiiieerrr...', 'Hallo, wie spreekt mij', 'Speledingetje', 'Als zodanig', 'Ouwe zemelaar', om er maar een paar te noemen. Jan-Simon is er terecht nog steeds trots op en strooit zo nu en dan nog wel eens met een 'Knots-uitspraak' op Facebook.

Ik weet dat omdat ik, via-via zoals dat met Facebook gaat, sinds enige tijd Facebookvriendjes ben met hem. Ik was met name onder de indruk van de prachtige verhalen die hij regelmatig plaatst. Verhalen die situaties beschrijven waar hij zelf deel van uit maakt of een toeschouwer is. In beide gevallen weet hij het zo beeldend te verwoorden dat het voelt alsof je als lezer er zelf naast staat en het ziet gebeuren. Jan-Simon zal altijd als een familielid van de Knotsen gezien blijven worden, maar hij heeft zo ongelooflijk veel meer gedaan. Acteren, zingen, schrijven, dichten, regisseren en ontwerpen. Hij schreef liedteksten voor zichzelf, maar ook o.a. voor Liesbeth List en Conny Vandenbos. Het is echt teveel om op te noemen, en om toch even in Knots-termen te blijven: hij is een artistiekerig en zeer veelzijdig man. Op zijn website staat z'n biografie waarin ik bijvoorbeeld las dat hij de scripts heeft geschreven voor één van mijn favoriete Nederlandse series "Zonder Ernst". Dat zou nog eens op dvd moeten komen.

Van de week kondigde hij aan dat hij drie van zijn boeken tijdelijk in een setprijs aanbood. Omdat ik zo van zijn schrijfstijl geniet ben ik op het aanbod ingegaan, en vrijdag lagen ze al in de bus. Mijn boekenhart maakte een sprongetje toen ik zag dat ieder boek zorgvuldig met vloeipapier was ingepakt. Daar herken je de ware boekenliefhebber aan. Ik heb er al een blik in geworpen maar ga er echt voor zitten om ze te lezen. Als ik dan zo'n heerlijk archaïsch woord als 'mijnentwil' zie staan, weet ik dat het genieten zal worden. Van de teksten, maar ook de prachtige illustraties/collages, die, jawel, ook door Jan-Simon zijn gemaakt. Artistiekerig, ik zei het al.