Donorregister

Net zoals alle Nederlanders van 18 jaar en ouder heb ik ook informatie ontvangen over het nieuwe donorregister. Ik ga hier geen pleidooi houden voor of tegen dit register, ik vind dat iedereen zelf over zijn of haar eigen lichaam beslist en er alle reden voor kan hebben om zich af te melden, omdat vanaf 1 juli 2020 als je niets doet je automatisch donor bent, na er drie keer middels een brief op geattendeerd te zijn om een keuze te maken. Niemand kan zeggen dat ze er geen weet van hadden.

Ik zelf heb me al sinds een vorige campagne van de overheid, in het jaar des Heren 1998, aangemeld bij het donorregister, en draag sindsdien een soort geplastificeerd bewijsje ervan in mijn portemonnee. In die tijd meldde je je aan als je donor wilde zijn, vanaf volgend jaar meld je je af als geen donor wilt zijn. Zo simpel is het, maar in Nederland is niets simpel en is er een hoop gekrakeel en gedoe. Vooral mensen die geen donor willen zijn laten op verbeten wijze van zich horen, terwijl een simpel 'Nee, ik geef geen toestemming voor orgaandonatie' aanvinken volstaat, en men kan weer door met de rest van het leven.

In 1998 was ik in de gelukkige omstandigheid dat mijn dierbare vriend uit Canada, Robert, tijdelijk in Nederland woonde en werkte. Hij is een vooraanstaand professor in kankeronderzoek, en is vanzelfsprekend op de hoogte van wat er in de medische wereld speelt. Voordat ik de keuze maakte om donor te worden heb ik er met hem uitvoerig over gesproken, en ik weet nog dat hij het een fantastische campagne vond van Nederland. Als ik hem weer eens spreek zal ik vragen wat hij van de nieuw donorregistratie vindt.

Waar ik nu benieuwd naar was, was of mijn donorregistratie van augustus 1998 nog steeds bekend zou zijn bij het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. En jawel hoor! Toen ik op de website www.donorregister.nl ging kijken stond het er, netjes vermeld met de datum van 24 augustus 1998 erbij. We kunnen in ieder geval constateren dat het register de administratie keurig op orde heeft.