Dit jaar is het jaar van de jubilea. Rick en Talitha vierden uitgebreid hun vijftigste verjaardag, Letitia en David stonden er bij stil dat zij vijfentwintig jaar geleden in het huwelijk traden en afgelopen zaterdag vierde Hans zijn zestigste verjaardag welke eigenlijk pas vandaag, 3 juli, is. Hans en ik kennen elkaar doordat een collega van mij destijds zei dat hij iemand kende die alles van Shirley Bassey had en gaf mij zijn telefoonnummer. Ja kinderen, dit was de tijd vóór streamingsdiensten en computers, zelfs voor de mobiele telefoon zodat ik Hans belde met een druktoetstelefoon (dat dan weer wel) bevestigd aan de muur met een snoer.
Hans en ik werden vrienden en ondernamen veel met elkaar en met een steeds groter wordende vriendengroep. Maar zoals dat soms gaat in het leven gaat ieder zo zijn/haar/hen eigen weg, er komen verloofdes, huwelijken zelfs, scheidingen, verhuizingen, nou ja, u begrijpt we verloren elkaar uit het oog, maar ik blijf warme herinneringen koesteren aan die tijd. Niet zo heel lang geleden was ik met Chris in Delft toen Hans vanuit een souvenirwinkel kwam en ons begroette. Het bleek zijn eigen winkel te zijn: Delft Souvenir Shop gelegen in hartje Delft aan de Markt 23. Gaat u er gerust eens kijken als u in het pittoreske Delft bent. Zo was er een begin gemaakt van contact voornamelijk middels de moderne communicatiemiddelen die ons in deze tijd zo ruim ter beschikking staan.
Maar via de ouderwetsche post lag er een paar weken geleden een uitnodiging om Hans' zestigste verjaardag mee te vieren. Hij had er een thema aan opgehangen: 'Hans 60: Een reünie van mijn leven'. Hij had zestig dierbaren uit die zestig jaar uitgenodigd en ik was één van de gelukkigen en met mij bijna iedereen van de vriendgroep van toen. Hij had een etablissement afgehuurd en samen met mijn plus one Talitha ben ik erheen gegaan. Een aantal van de uitgenodigde vrienden van toen waren op vakantie of hadden andere verplichtingen en om met de neus op de feiten gedrukt te worden was er één die vanwege gezondheidsredenen niet meer mobiel is en om die reden niet kon komen. Ja, de jaren gaan tellen, bij sommige dus wat eerder.
Joost en Jan waren er en dat was een heel leuk weerzien na al die jaren. We konden lekker bijkletsen en het gaat goed met ze. De avond zelf was enorm leuk met een uitgebreid warm en koud buffet alsook een toetjesbuffet! De hemel kun je soms hier op aarde al aanschouwelijk maken. Op de tafeltjes stonden foto's uit zestig jaar Hans waaronder ook foto's van de vriendengroep van toen. Er was tevens entertainment, de Amerikaanse zangeres en vriendin van Hans, Christine Wiltshire, zong een aantal van haar hits. U zult die naam misschien niet meteen kunnen plaatsen, maar de hit 'Walk On The Wild Side' van Lou Reed kent u ongetwijfeld, en als hij zingt: "And the colored girls go: Doo do doo do doo do doo" hoort u Christine de doo's doen. Ook op hits als 'Weekend' van Class Action en acts als Musique, Poussez en Phreek is ze te horen, discomuziek eind jaren zeventig begin jaren tachtig. En nu als 71 jarige zong ze een aantal van die successen aan het slot van de avond met als toegift een speciaal voor de bijna jarige een a capella gezongen versie van Bette Midler's 'The Rose'.
Het was een feestelijke avond voor Hans en ook voor ons genodigden. Bij het cadeautje heb ik een felicitatie kaartje gedaan met daarop het volgende:
Picture It. Delft. 1990.
Met een klein biedermeier boeketje belde ik aan bij een voor mij onbekend persoon van wie werd verteld dat hij een autoriteit was op het gebied van de door mij zo geliefde zangeres Shirley Bassey. Er ging een Bassey-en andere vedetten-wereld voor me open. Vriendschap ontstond, stappen, logeren, bioscoop, theater, verjaardagen en partijen. Vriendschap verwaterde, maar nu in de herfst van ons leven mag en kan ik je feliciteren met je 60e verjaardag en zeggen: 'Het waren mooie tijden, ik kijk er met plezier op terug'.
 |
| Hans, ik Joost, Jeroen en Jan in 1996. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten