Seniorenmoment

Zoals elke dag zat ik naar het journaal te kijken en aan het eind kwam er een item aan bod over Taylor Swift en Swifties, zoals fans van haar zich noemen. En ik had een seniorenmoment, omdat ik helemaal niet weet wie Taylor Swift is. Ik begrijp door het item dat het een zangeres is en dat er nu al kaartjes worden verkocht voor een concert wat pas volgend jaar juli plaatsvindt en dat er een wachtrij was waar het kon voorkomen dat je ruim 68.000 mensen voor je had. 

Het moet dus nogal een dame zijn. Ik zag in het journaal wat beelden voorbij komen maar ik werd er niet warm of koud van, zag een doorsnee meisje wat liedjes kwelen en het was voor mij niet wervend om eens op zoek te gaan naar muziek van haar. Via Wikipedia vernam ik dat ze een hele staat van dienst heeft o.m. als singer/songwriter en actrice.

Onder een steen gelegen, ja hoor, zegt u het maar gewoon. Ik die vroeger alle nummers uit de hitlijsten kende, en nóg als ik die lijsten zie, ben absoluut niet meer op de hoogte van wat er heden ten dage in de muziekscene zich afspeelt. Ik ben dus die man geworden waarvan ik destijds dacht dat het nooit zou gebeuren. Ik zou tot in lengte van dagen helemaal up to date blijven met alles wat met muziek te maken had. Met hoon keek ik naar die oude mensen die het niet hadden over ABBA maar 'de Abba's' (o gruwel) en helemaal niets wisten van mijn muzikale helden uit die tijd. Zo zou ik nooit worden! Nooit!

Nou ja, u ziet het nu zelf. Hoon en spot is mijn deel van de jongeren van nu. En weet u, ik vind het helemaal oké. Ik luister lekker naar mijn muzikale idolen uit vervlogen tijden en maak op die klanken in mijn gedachten een reis door de tijd. Ben ik helemaal content mee.