Frans

Ondanks dat de verkiezingen na het vallen van het kabinet pas ergens in november zullen plaatsvinden, is er al veel te doen over van alles. Allereerst was er natuurlijk bij sommigen de prangende vraag wie er dan lijsttrekker zou worden bij VVD en D66 nu Mark Rutte en Sigrid Kaag een functie elders gaan bekleden. VVD schoof de huidige demissionaire minister van Justitie en Veiligheid, Dilan Yeşilgöz, naar voren, rechtser dan Mark, wat mensen ter rechter zijde van het politieke spectrum zou kunnen verleiden om VVD te stemmen. Voor D66 heeft Rob Jetten, nu demissionair minister voor Klimaat en Energie, zich aangemeld. Een nieuwe generatie wil het stokje graag overnemen.

Heel anders gaat het bij GroenLinks en de Partij van de Arbeid, die partijen zijn al eerder met elkaar opgetrokken, en zij hebben ervoor gekozen deze verkiezingen gezamenlijk in te gaan. Jesse Klaver van GroenLinks en Attje Kuiken-Deelstra van Partij van de Arbeid wilden beiden geen lijstrekker zijn. Van Attje begrijp ik dat wel, zo'n staat van dienst als viervoudig wereldkampioen en drievoudig Europees kampioen op de schaats.....nee, nou haal ik dingen door elkaar. Anyhow, ik voelde wel waar dat heen zou gaan, en jawel hoor, ik had gelijk.

Frans Timmermans, Eurocommissaris en vicevoorzitter van de Europese Commissie keert terug naar de Nederlandse politiek en heeft zich kandidaat gesteld als lijsttrekker van de samenwerkende partijen GroenLinks en Partij van de Arbeid. Niks geen nieuwe generatie, maar ervaring, een prachtige staat van dienst alsmede ook een enorm internationaal netwerk. Een goede keus, maar de schok was bij rechts tot extreem rechts Nederland enorm. Als één man richten zij nu hun blinde haat en laster niet meer op Sigrid maar op Frans. Terwijl de man zich enkel kandidaat heeft gesteld, nog niet is gekozen, laat staan überhaupt al iets gedaan heeft, de verkiezingen zijn pas in november, weet u nog. 

De grondslag daarvoor ligt natuurlijk in het feit dat met deze samenwerking en Frans als lijsttrekker links weer een partij heeft waarmee rekening gehouden moet worden. Daar waar op met name extreem rechts samenwerking niet zo in hun DNA zit, sterker nog, binnen de kortste keren gaat men binnen de eigen partij al rollebollend over straat, waardoor versplintering ontstaat van eenmansfracties of kleine partijtjes die zich van van de oorspronkelijk partij hebben afgescheiden, gaan de twee grootste linkse partijen een samenwerkingsverband aan met iemand van statuur als lijsttrekker. Dus gaat de (extreem) rechtse achterban en de kopstukken trouwens zelf ook er met gestrekt been in. Frans wordt volledig afgebrand en ijdelheid verweten. IJdelheid ook. Ja, hij spreekt zijn talen vloeiend en koketteert daarmee, maar elke politicus is ijdel dat zit volgens mij in de taakomschrijving. Ook Fidan Duk-Ekiz, die ijdele presentatrice met dat haar en Jeroen Pauw, die narcistische presentator met dat haar deden een duit in het haatzakje. Kortom we kunnen hieruit opmaken dat rechts tot extreem rechts het enigszins dun door de broek loopt nu links wellicht weer een speler van betekenis gaat worden. 

Nogmaals, we weten pas twee weken dat er nieuwe verkiezingen aankomen, maar er is al veel gekrakeel over wat eventueel zou kunnen gaan gebeuren. En zo voorspelbaar ook, net als in Amerika waar er mensen zijn die, als Donald Trump voor zijn criminele activiteiten zal worden berecht, dreigen het land te verlaten, zijn er hier boosmenschen die zeggen te gaan emigreren mocht Frans premier worden. Dan verworden ze tot dezelfde 'gelukszoekers' waar ze hier met schuim op de mond tegen ageren. En nee, natuurlijk doen ze dat niet, nergens krijgen ze het zo goed als hier, maar ik word wel vrolijk van zoveel onbenul. En ik? Ach, ik zie het wel, het is nog geen november. U zult begrijpen dat ik meer links in het politieke landschap sta, omwille van m'n plaats in de maatschappij en omdat ik tot een minderheidsgroepering behoor, maar vooral vanwege mijn moreel kompas, voel ik me er het meest senang bij. 

Frans Timmermans.

Dilan Yeşilgöz.

Rob Jetten.