Verkeersbrigadier zijn was vrijwillig en ik meen dat het de leerlingen uit klas 5 en 6 betrof. Gekleed in een fluoriserende oranje jas met zwarte strepen, of zomers een hesje en gewapend met een spiegelei, een houten stok met een wit hardplastic rondje met daarom heen een rode rubber rand, gingen we met z’n vieren 5 minuten voordat de school uitging op pad naar onze standplaats.
Een weg met relatief druk verkeer maar zonder verkeerslichten om daar de kinderen veilig te laten oversteken. Één van ons had een soort scheidsrechtersfluit (dat werd heel eerlijk om de dag gewisseld) die floot als er kinderen wilden oversteken en wij gingen dan met het spiegelei omhoog op de weg staan en lieten het verkeer stoppen.
Na een kwartier zat het ‘werk’ er op en de andere ochtend moest je een kwartier voor schoolaanvang weer ter plaatse zijn. Ik meende dat we in ploegen waren ingedeeld. Eens per jaar hadden we een "Brigadiertjesdag" ik denk georganiseerd door de verkeerspolitie, als dank voor ons werk en kregen we film en wat lekkers. Ik vroeg me af of er heden ten dage nog steeds verkeersbrigadiertjes zijn? Ik zie ze eigenlijk nooit meer.
Nou in Alphen komt het nog voor maar met het oog op de wet van het ministerie van onderwijs met hun minimaal te halen uren zijn het hier de moeders die er staan met een oranje hesje en pannenkoek
BeantwoordenVerwijderen