Een leegte is opgevuld

Met zijn heengaan liet ie een leegte na. Een gat die niet gemakkelijk was op te vullen, je wilt het ook niet, dat was zíjn plek, maar het slijt en je merkt na enige tijd dat je toch, eerst nog geheel onbewust, naar iets anders uitkijkt. Je gaat vergelijken die wel, die niet, tot je uiteindelijk je keuze gemaakt hebt.
Na een periode van een half jaar is de grote leegte die mijn vaatwasser na liet ingenomen door een gasfornuis.

Gisteren arriveerde ie, ik had 's-morgens gebeld hoe laat ze 'm zouden bezorgen en dat zou na twaalven zijn. Ik ben dan toch bang dat ze voorspoed hebben met de leveringen en dan toch voor twaalf uur komen, dus durf ik niet weg te gaan, maar het werd inderdaad na twaalven.
"Wilt u 'm uitgepakt hebben?" vroeg de bezorger door de intercom voor de ingang. Dat wilde ik. "Dan doen we dat dan bel ik zo weer aan" was het antwoord.
Hij werd keurig in de keuken gezet.

Aansluiten zou €35 kosten, dat vind ik veel, dus had ik besloten dit zelf te doen, zo moeilijk is dat niet. Ik had een aansluitset gekocht, want een gasslang zit er, heel vreemd, niet bij als je een gasfornuis koopt. Zoals mijn vader mij geleerd heeft een sopje gemaakt om na aansluiting te controleren of er geen gas ontsnapt. Dat bleek allemaal prima in orde. En passant ook nog een stopcontact vast gezet, soms wordt ik gewoon bang van mijn eigen handigheid.

Om me vervolgens weer onnozel te voelen omdat de speciaal aangelegde kraan van de vaatwasser nu eigenlijk heel erg in de weg zit omdat ik de afdekplaat van het gasfornuis nu niet omhoog kan doen en deze er voor nu maar even afgehaald heb. De kraan verwijderen kan ik niet, dat zit, voor mij, veel te ingewikkeld in elkaar, en ik heb er de juiste gereedschappen ook niet voor. Maar mijn zus zou het aan haar buurman vragen die nogal handig is en anders moet ik een handige vriend/vriendin lief aankijken, dus dat gaat ook vast goed komen.

Ik heb aandrang om voor het eerst sinds jaren weer eens een cake te gaan bakken!