Ja!

Ben je als bedrijf niet gewoon ten dode opgeschreven als je een heel weekend met banken, investeerders en verhuurders moet overleggen om te kunnen overleven?

Als je aangeeft dat als je de huren van februari moet betalen je geen geld meer hebt om 'leveranciers en dergelijke' te betalen, moet je dan niet gewoon je faillissement aanvragen?

Als je met 'en dergelijke' 5000 man/vrouw personeel bedoeld ben je dan niet gewoon een arrogante klootzak?

Is het niet ronduit beschamend dat je bij het genoemde overleg de bonden, die het personeel vertegenwoordigen, niet hebt uitgenodigd, behalve om ze 'even bij te praten'?

Is het niet van de zotte dat je van het lagere personeel verwacht dat zij in de loop der tijd ruim 10% salaris in gaan leveren terwijl het midden,- en hoger kader in datzelfde bespottelijke plan 5,8% wordt gekort?

Is het niet om je kapot te schamen dat je je eigen mismanagement van jaren nu afwentelt op mensen die al jaren tegen een muur oplopen als ze ook maar iets van wat er allemaal verkeerd gaat willen aangeven?

Ben je niet gewoon een lul als je met droge ogen zegt dat 80% rond is, terwijl de bonden nog niet zijn geconsulteerd, waarmee je dus indirect aangeeft dat 5000 man/vrouw personeel slechts 20% zijn van het geheel?

Ben je van God los als je de verhuurders verregaande garanties wilt geven van miljoenen terwijl er over garanties voor het personeel niet te praten valt?

Is het niet heel smerig het spelletje zo te spelen om, straks bij het faillissement, de bonden en daarmee ook het personeel de (als die uitdrukking nog mag) Zwarte Piet toe te schuiven en hún de schuld geven en niet het eigen al jaren falende beleid?

Zijn het niet gewoon NSB-praktijken om via managers het personeel te vragen pressen hun handtekening te zetten onder een 'steunbetuiging' voor een wettelijk niet toegestane loonsverlaging?

Kun je niet beter zeggen zoals het is: "Wij hebben schijt aan het personeel?"

Is het niet gewoon einde oefening?

Op al deze vragen is slechts één kort en bondig antwoord mogelijk: JA!