Gisteren was er dan het kort geding tussen de vakbonden en V&D (ik heb altijd gesproken over 'het bedrijf waar ik werk' dat vond ik wel zo netjes, maar nu ze zichzelf ongelofelijk te kijk zetten in de media met de wijze waarop alle vuile was wordt buiten gehangen, kan niets wat ik meld schadelijk voor het imago zijn, bovendien haal ik de informatie uit diezelfde media). Grappig is dat beide partijen zowel de bonden als V&D goochelen met cijfers, zo wordt er al naar gelang het beter uitkomt over 5000 en 10.000 werknemers gepraat. Even opheldering: V&D heeft 5000 werknemers tel je daar La Place bij op zijn het er 10.000. La Place en V&D zijn echter los van elkaar opererende bedrijven, de medewerkers van La Place hoeven ook geen loon in te leveren.
Mevrouw Rijlaarsdam zei op persoonlijke titel waar ik me ook wel in kan vinden:
Uitkomst van de zitting is dat dat V&D en de vakbonden over het konijn wat V&D plots uit de hoed toverde, een variabel beloningsplan, moeten gaan praten, woensdag aanstaande 13.00 uur moet dat hout zagen, anders is het vonnis van de rechter maandag 23 februari aanstaande. Dat variabel beloningsplan is iets waarbij het personeel iets financieels kan verwachten als er weer winst gemaakt zou gaan worden. Winst. Ter vergelijking; de verhuurders krijgen hun geld mocht V&D failliet gaan, de werknemers dus pas als er winst gemaakt gaat worden. Er wordt al 25 jaar geen winst meer gemaakt. Menno Tamminga ziet het zo:
Ik wacht het oordeel van de rechter aankomende maandag af, het blijft wettelijk niet toegestaan wat V&D doet en de rechter zal in deze toch geen precedent willen scheppen, stel ik me zo voor.
Bovendien is het verre van eerlijk te noemen zoals het er nu ligt:
Geen zwaarste schouders, zwaarste lasten
De winkelmedewerkers worden het hardst getroffen, zegt Suijker (FNV). "De top levert 5,8 procent in en de man op de vloer levert 10 procent in. Dus iets met sterkste schouders en zwaarste lasten gaat niet op bij V&D."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten