Ik heb zonder het te weten dit jaar een 'koesterdoos' gemaakt waarin ik allerhande kleine zaken van mijn overleden vader en dit jaar overleden moeder heb gedaan. Van oude paspoorten tot oude agenda's, handgeschreven briefjes of kaarten, het oude transistorradiootje van mijn vader, het naambordje van mijn moeders laatste huis, en het aangebroken pakje zakdoekjes wat in de zijkant van de rolstoel zat waarmee ik haar voor de laatste keer naar het ziekenhuis reed en die ik de dag na haar overlijden vond toen ik de lege rolstoel met de metro weer terug moest brengen waar ie hoorde.
En nog veel meer spulletjes en dingetjes die van nul en generlei waarde zijn, maar voor mij een wereld aan verhalen, gedachten en herinneringen oproepen. Het is nu niet meer zomaar een doos met spullen erin, nee, het is een koesterdoos.
Ik durf het zelfs breder te trekken en de doos waarin ik allerlei zaken uit mijn jeugd en schooltijd bewaar en die ik in een aantal blogs 'De Doos' (uit de berging) heb genoemd, is voor mij vanaf nu ook een koesterdoos.
Ook het winnende woord in de categorie 'jongerentaal' in Vlaanderen vind ik een woord om in kruissteek aan de muur te hangen. Het woord 'framily' is daar als winnaar uit de bus gekomen. Vrienden die je zo goed kent dat het voelt of ze familie zijn, daar staat framily voor. Ik heb er weer twee lievelingswoorden bij, met dank aan de Vlamingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten