Triest

Alsof die vreselijke sneeuw al niet genoeg was, kwam de regen gisterochtend met bakken uit de lucht. Er was nog genoeg ijs, in ieder geval op de trottoirs, om het spekglad te maken. Ik had om 9.00 uur een afspraak bij de kapper. Normaliter een ritje op de fiets, maar de regen was te erg, dus ben ik gaan lopen. Ik heb geen hekel aan lopen, maar met slagregen en gladheid geen sinecure. Het begon er al mee dat ik niet de gebruikelijke route kon lopen omdat er een stuk bij mij in de straat door de politie met rood-wit lint was afgezet. Ik had wel nog half in slaap veel sirenes gehoord, maar het was niet tot me doorgedrongen dat het in mijn straat was. Het zag er nogal serieus uit, maar ik ben niet het mens ernaar om te gaan kijken als ik niet iets kan bijdragen. Ik moest nu dus omlopen, maar als er calamiteiten zijn is het niet anders, ik hoopte maar dat het niets heel ernstigs zou zijn.

De looptocht naar de kapper heb ik op fietspaden en de weg gelopen, omdat op stoepen niet gestrooid wordt in onze gemeente. En de hele kleine stukjes die ik niet anders dan over ijs moest lopen heel voorzichtig gedaan met vastgrijpen aan lantaarnpalen e.d., kortom een avontuur. Bij de kapper een lekker kopje koffie en daarna weer terug naar huis om vervolgens naar mijn werk te gaan. Toen ik 's middags naar huis liep uit mijn werk, was het grootste gedeelte van het ijs wel verdwenen. Bij de entree van mijn woning aangekomen, kwamen er toevallig nog wat buren aan en hoorde ik wat er 's ochtends had plaatsgevonden.

Naast de appartementengebouwen bevinden zich in mijn straat ook een verpleeghuis met daaraan gekoppeld flats met aanleunwoningen voor ouderen. En van één van die flats is een bewoonster afgesprongen en 's morgens heel vroeg ontdekt door iemand die de hond aan het uitlaten was. Zo ongelooflijk triest dat iemand het blijkbaar zo niet meer ziet zitten dat ze dit als enige oplossing ziet. In die koude natte nacht heeft ze haar beslissing genomen. Ik denk dan ook meteen aan familieleden en dierbaren die gisteren een heel naar bericht hebben gekregen. Over de situatie van deze mevrouw weet ik natuurlijk niets, ik hoop alleen dat het voor haar snel en kort is geweest, de dood snel in is getreden en ze geen pijn heeft gehad of heeft geleden.

Bij zo'n intens verdrietige gebeurtenis stelt een wandeling door slecht weer met een stukje omlopen niet zo veel meer voor.