Dora
In het bleke ochtendgloren stapelt Dora nachtclubstoelen
Want dat doet ze van tevoren, omdat ze de vloer moet spoelen
Zomaar schrobben is zo zonde, even doet ze snel de ronde
Om vooral de driekwart peuken voor het knechie in de keuken
En de bandjes van sigaren voor d'r nichie te bewaren
En vergetene corsasies zet ze thuis in kleine vaasies
En de glazen met de ressies giet ze uit in doktersflessies
Want vanavond is het feest
Vijfentwintig jaar is Dora werkster op die club geweest
's Avonds zit ze stil te dromen of de directeur zal komen
Met een dichte enveloppe, maar geen mens komt bij haar kloppen
Somber zet ze alle flessies me de ressies op een rijtje
Zit te wachten nog een tijdje, ja ze wacht nog maar een tijdje
Maar zo tegen half elf proeft ze alle drankies zelf
En na nog een drie kwartier heeft ze stilletjes plezier
Sloeg het daar niet half negen, nee ze kan er niet goed tegen
Ressies zijn mirakel sterk, zwaaiend gaat ze naar d'r werk
Toen ze binnenkwam toen spoog ze eerst een paar keer in d'r handen
Schoof de mensen van de stoelen, maakte stapels langs de wanden
Daarna ging ze op de ronde, nam de peuken uit de monden
Brak de brandende sigaren om de bandjes te bewaren
Trok de dure orchideeën uit de halsdecolleteën
Schuimende champagneflessen sjouwde ze bijeen als resten
Dora zong haar morgendeunen samen met de ladykreuner
Ze kroop stotend tegen benen om de dansvloer af te nemen
En ze plaste met de emmer op de divans en de paren
En ze stak de ruwe bezem in gepermanente haren
Met een pekingees begon ze toen de tafels af te sponzen
Alle poten moest ze boenen ook al stonden ze in schoenen
Eindelijk na veel proberen wisten obers en wat heren
Dora in een hoek te trekken
Waar ze met een zucht in slaap viel met een dweil om toe te dekken
Dora moest wel drie keer vragen waarom Dora werd ontslagen
Ach meneer, Dora zelf had niks gemerkt, maar d'r plicht gedaan, gewerkt
© Hans Scheltema, Ruud Bos, Wim Sonneveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten