Met een boekhouder als vader voor wie de financiële wereld geen geheimen kende sprak het dus als vanzelf dat ik destijds een zilvervloot spaarrekening had. Dat was een spaarsysteem voor jongeren van 15 t/m 20 jaar welke in 1958 in het leven is geroepen als Jeugdspaarwet. Het hield in dat je op de zilvervloot rekening kon sparen tot een maximumbedrag per jaar. Waarna je aan het eind van de looptijd van de staat een premie kreeg van 10% van het spaartegoed, inleg én rente! Kom daar in deze tijd nog eens om, we staan aan de vooravond van het betalen voor geld wat op een rekening staat.
Toen ik op mezelf ging kon ik van dat geld het hele flatje behangen, stofferen, betegelen en inrichten. Samen met mijn ouders gingen we naar het destijds heel populaire Woonwereld Waalwijk om meubeltjes uit te zoeken. Het was nogal een reis, maar het was in de tijd dat niet iedere stad een eigen woonboulevard had. Slaapkamerameublement van Morris Meubel, Oom Aad, die behanger was, zo'n echte met van die boeken, kwam behangen tegen een door mijn vader sterk onderhandeld gereduceerd tarief, zijn schoonzoon en een vriend kwamen de keuken en de badkamer tegelen. Lieve vrienden uit die dagen kwamen helpen met klussen, zelf heb ik dagenlang geverfd, En zo nog wat winkels en bedrijven waar ik het één en ander van betrok en alles kon worden betaald van het gespaarde bedrag van de zilvervloot rekening. Het was een belangrijke en nog steeds dierbare tijd. Ik denk er met een glimlach aan terug.
 |
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten