De verbazing heeft me weer ingehaald

Regelmatig heb ik mezelf horen roepen na iets schokkends te hebben gelezen, gezien of gehoord: "Ik verbaas me nergens meer over!" Maar als ik dan heel eerlijk ben riep ik dat om mijn oprechte verbazing te maskeren, en waarom? Moet een mens zich schamen voor zijn verbazing? Is het jezelf over iets verbazen 'not done' in de huidige maatschappij? Laat je door je je te verbazen in de kaart kijken als een naïef persoon, daar waar anderen het al mijlenver zagen aankomen?

Kun je je ook nog verbazen als je ergens niet meer van opkijkt? Dat is eigenlijk de vraag hier, en ben je murw en afgestompt als je lauwtjes reageert als blijkt dat het geld voor het zoveelste goede doel niet terecht komt bij de mensen voor wie het bestemd is? Dat mensen in feite alleen maar geven voor hun eigen gemoedsrust. 'Ik heb geld gestort dus ben een goed mens, en wat er verder mee gebeurt, daar heb ik geen invloed op.' Dat je vindt dat een bejaard mens er zelf om vraagt om neergeslagen en beroofd te worden na het geld pinnen uit de automaat. Dat je begrijpt dat homo's in elkaar geslagen worden, omdat ze nu eenmaal homo zijn en je dat eigenlijk ook best wel aan ze kan zien, als ze zich nou gewóón gedroegen. En zo'n vrouw vráágt er toch om om aangerand en zelfs verkracht te worden als ze er zó bij loopt.

Gisteren las ik in de krant dat er in New York een nieuw 'spel' is, het knockout spel. Hierbij is het de bedoeling dat een argeloze voorbijganger in één klap bewusteloos wordt geslagen. Dat is dan leuk. En het zijn niet alleen tieners, alsof dat niet al belachelijk en erg is, maar er is ook een 28 jarige man aangehouden die zich hiermee bezig hield. Er zijn nu vast ook verstandelijk beperkten in Nederland die nu denken: 'Hè ja, dát gaan we ook doen', want kopieergedrag is ook iets verbazingwekkends waar we ons niet meer over verbazen, maar wat we als gevolg zien van een al dan niet idiote actie.

En ik dacht weer: 'Het verbaast me eigenlijk ook nie....' JA! HET VERBAAST ME WEL!! Wat een belachelijke bezigheid! Waarom? Met welk doel? Wie doen dat? Wanneer bedenk je zoiets? Is er niemand in zo'n groep die zegt laten we normaal doen? Is de volgende stap iemand doodslaan? Ben je dan 'De Man'?

Kortom ik wil me weer ongegeneerd gaan verbazen. Noem mij maar wereldvreemd en naïef, maar het feit dat we heel veel dingen gewoon zijn gaan vinden wil nog niet zeggen dat het dat ook is. Als er weer voor de zoveelste keer een slecht presterende manager met miljoenen aan de haal gaat, is dat niet gewoon, we zijn er aan gewend, maar laten we onze verbazing er vooral over uitspreken. Wég met die gelatenheid. Bejaarden zouden gewoon duizenden Euro's uit de pinautomaat moeten kunnen halen, homo's zouden überhip gekleed hand in hand moeten kunnen lopen, vrouwen, die er een geschikt figuur voor hebben, dat dan weer wel, zouden met pornohakken, decolleté's of minirokjes over straat moeten kunnen gaan zonder dat anderen vinden dat ze ze moeten beroven, mishandelen of verkrachten.

Menschen verbaascht U!