Tevreden

Een paar jaar gelden heb ik me enorm verbaasd over de treurige moed die een vrouw had om een rechtszaak aan te spannen tegen de Postcodeloterij omdat in haar straat een prijs viel en zij niets won omdat ze niet meedeed. Zij meende psychische problemen te ervaren door deze gebeurtenis. Ik vind zulke mensen hilarisch, die domheid, geweldig! Vanzelfsprekend heeft ze die rechtszaak verloren.

Gisteren werd mijn dag weer gemaakt door zo'n zelfde soort bericht.  Banketbakker Arrold van den Hurk had meegedaan aan het TV programma "Miljoenenjacht", en had een prijs gewonnen van €125.000 (Honderdvijfentwintigduizend Euro). Een bedrag waar de man heel wat banket voor moet bakken.
Vanzelfsprekend ken ik dat hele programma niet, maar nu blijkt Arrold op een bepaald moment op een knop gedrukt te hebben om daarmee te kennen te geven dat hij met het gewonnen bedrag akkoord ging, in plaats van door te spelen. Nog tijdens de uitzending gaf hij aan dit per ongeluk gedaan te hebben, maar de spelregels zijn zo dat eenmaal gedrukt, gedrukt is.

Door die vergissing won hij dus €125.000 (Honderdvijfentwintigduizend Euro) Een bedrag waar de man heel wat banket voor moet bakken (ik kan het niet genoeg benadrukken). Nu wordt er namens hem een rechtszaak aangespannen dat het niet eerlijk is, dat hij als hij had doorgespeeld 5 miljoen had kunnen winnen. Hij is dus niet tevreden met die €125.000 (Honderdvijfentwintigduizend Euro), en ik zeg het nog maar eens, het is een bedrag waar de man heel wat banket voor moet bakken.

Eerlijkheid gebied te zeggen dat Arrold niet helemaal zelf op het idee is gekomen, advocaat Peter Plasman heeft hem er op gewezen, uit zichzelf. Het moet erg slecht gaan in de advocatuur dat advocaten zichzelf gaan aanbieden bij cliënten. Worden zij de nieuwe Jehova's Getuige? Dat ze op de meest ongunstigste tijden onuitgenodigd aan de deur staan of er nog wat aan te spannen valt? Harde knaken voor winnende zaken als het vernieuwde heitje voor een karweitje? Heel bijzonder, advocaten die zichzelf aanbieden ken ik alleen uit Amerikaanse films en daar zijn het vaak naar de afgrond afgegleden louche figuren met een slecht zitten toupet.

Arrold had natuurlijk nee kunnen zeggen en bij zichzelf kunnen denken: 'Honderdvijfentwintigduizend Euro, daar moet ik heel wat banket voor bakken, laat ik er tevreden mee zijn'. Maar nee, hij heeft het aanbod voor een zaak te beginnen met beide handen aangepakt en staat nu overal met zijn gezin op de foto, zodat ook ik die van het hele gebeuren niets af wist volledig ben ingelezen over de plannen die de advocaat heeft voor onze banketbakker.

Nu schijnt er in dat programma niets te dol te zijn, want naast de winnaar op TV is er ook een thuiswinnaar die hetzelfde bedrag wint, óók die €125.000. Navraag bij die mensen bleek dat ze heel erg gelukkig zijn met het gewonnen bedrag en niets met de zaak te maken willen hebben. Zo kan het dus ook, tevreden zijn met wat je ten deel is gevallen.