Young adult

Het is nog niet zo lang geleden, dat er voor mensen in de puberleeftijd niet veel te lezen viel, er waren talloze kinderboeken, zowel los als in serievorm, en dan was er even niets tot je volwassen was. Uitgeverij Lemniscaat gaf dan weliswaar boeken uit voor de wat 'oudere jeugd' met in hun fonds schrijvers als Jan Terlouw en Thea Beckman, maar dan had je het wel gehad.

Dan had je ook nog, en volgens mij nog steeds, dat er voor school 'voor de lijst' gelezen moest worden. Moest. Ik heb dat altijd verkeerd gevonden, die lijst, niet het lezen an sich. Op die lijst stonden zogenaamde literair verantwoorde boeken, van gerenommeerde Nederlandse auteurs. En wat bereik je er mee als pubers, die al zo veel moeten ook nog eens boeken moeten lezen die ze niet zelf mochten uitzoeken? Dat ze lezen als iets plichtmatigs, en dus niet leuk ervaren.

Beter lijkt het mij om de leerlingen zelf te laten kiezen en de dialoog aan te gaan waarom ze een bepaalde keuze maken, als docent Nederlands zou het toch niet zo heel moeilijk moeten zijn om boektitels te koppelen aan de interesses van de studenten, zodat je ze op een wat persoonlijkere manier enthousiast kan maken om te lezen, want dat is toch de bedoeling van het hele verhaal, dat deze volwassenen in de dop lezen als leuk en interessant gaan ervaren, en niet zoals ik nog vele volwassenen om me heen hoor dat ze nooit(!!) lezen, omdat het ze nooit geleerd is dat het leuk is in plaats van iets wat opgelegd is voor een cijfer.

Zelf heb ik indertijd me niet heel erg aan de lijst gehouden en andere boeken gelezen dan er op stonden, waardoor ik op het mondeling examen over de gelezen boeken, behalve over de inhoud ook met de docent heb gesproken over mijn keuzes. Weer later toen ik in het boekenvak zat en het vakdiploma wilde halen kwam er weer zo'n vermaledijde lijst met boeken en die heb ik gelezen, niet allemaal van harte, op één na waar niet door te komen was ("De Markiezin" van Charlotte Mutsaers)

Er was ook een docent, zelf boekhandelaar, die wilde aantonen dat het begrip 'literair' nogal relatief was, daartoe moesten we een stuk of 8 romantische passages lezen waarvan er een aantal uit literair verantwoorde boeken kwam en een aantal uit een Bouquetreeksboekje, waarna wij moesten aangeven wat wij dachten waar de passage uitkwam, literair of pulp. En passant merkte hij op de de plaatselijke huisarts bij hem in de winkel ook gewoon haar bouquetreeksje kocht, dus dat het niets met opleiding te maken heeft maar vooral met ontspanning, met wat vind je leuk.

Deze nogal lange inleiding om aan te geven dat tijden zijn veranderd en het gapende gat wat er lag tussen de kinderboeken en de boeken voor volwassenen is gedicht met een ruime keuze aan boeken die aanspreken bij de adolescenten. De uitgeverijen hebben een heel nieuw genre ontdekt: Young adult. De boeken van Mirjam Mous, de Hongerspelen trilogie van Suzanne Collins, de vampieren reeks Twilight van Stephenie Meyer, de Grijze Jager serie van John Flanagan, de titels van Helen Vreeswijk en natuurlijk Harry Potter om er maar een aantal te noemen. Het helpt natuurlijk ook dat een aantal van deze boeken is verfilmd, maar belangrijker is dat deze boeken aansluiten bij de jong volwassenen zelf, wat zíj willen lezen, waar zíj interesse in hebben.

En laat het allemaal niet literair vooraanstaand zijn, het gaat er om dat er plezier wordt beleefd aan het lezen, nu maar ook straks als ze ouder zijn.