donderdag 20 november 2014

Vogelwijsheid

Wat er in een vogelhoofdje omgaat, daar heb ik geen idee van, maar ik vind het bijzonder dat de afgelopen twee weken ik steeds vogeltjes op mijn lanai zag op de plek waar ik rond deze tijd altijd een uitgebreide selectie wintervoeding voor ze heb staan. Duidelijk zoekend, en ik meende wat gefrustreerd. Deze laatste veronderstelling werd onderstreept toen ik een plantje en steentjes uit een plantenbak getrokken op de grond zag liggen.

Dit jaar vanwege het aanhoudende mooie weer ben ik waarschijnlijk wat later dan gebruikelijk met het neerzetten van de voeding, en dat vinden de vogeltjes niet kunnen. Gisteren heb ik de voederplaats weer in orde gemaakt, omdat ik het vandalistische dreigement van het uitgerukte plantje en de steentjes erg serieus nam.

Meteen kwam een gebeurtenis van thuis in me op, wij hadden een kanarie wiens deurtje van de kooi altijd open stond, hij vloog rond wanneer ie wilde en ging eten, badderen en slapen in z'n kooitje. Tam was ie niet, hij kwam nooit bij je in de buurt. Tot die ene keer dat ie heel dicht bij mijn vader kwam op het kastje naast zijn stoel, druk tjilpend. Hij wilde duidelijk iets kenbaar maken.
Het bleek dat mijn vader na het verschonen van de kooi vergeten was het deurtje open te zetten, de kanarie kon er dus niet in, en kwam dat duidelijk maken.

Er gaat meer in een vogelhoofdje om dan wij denken, dom zijn ze zeker niet.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten