dinsdag 7 augustus 2018

Pride

Afgelopen weekend was er in Amsterdam de jaarlijkse Canal Parade de apotheose van een week lang Pride Amsterdam 2018. Pride, trots op en om wie je bent. Zelf was ik er niet bij, het is onderhand bekend dat ik me niet senang voel tussen veel mensen bij elkaar, daarnaast is lawaai en warmte ook niet aan mij besteed, dus laat ik dit soort zaken aan me voorbij gaan. Vanwege de tropische temperaturen heb ik mezelf de laatste weken een zelf gekozen huisarrest opgelegd, en ga overdag alleen naar buiten als het echt niet anders kan, en het bevalt me prima om op deze wijze de hitte te trotseren. Ik geloof dat het ergste alweer voorbij is. Maar voor festivals en mensen die ervan houden is het natuurlijk fantastisch.

Ondanks dat ik er niet bij ben draag ik Pride wel een warm hart toe. Discussies met mensen die met een van enig misprijzen vertrokken gezicht zich ieder jaar weer afvragen 'is dat nou allemaal wel nodig' ga ik niet aan. Ik laat ze hun mening, je kunt nooit iedereen meekrijgen in wat voor elk weldenkend mens duidelijk is. In dit geval dat het openlijk zijn van lhbt'er nog steeds niet overal ter wereld mogelijk is en er landen zijn waar er gevangenisstraffen op staan of zelfs de doodstraf.

Op dezelfde dag dat er in Amsterdam een bonte stoet van vrolijke mensen door de grachten vaarden, werden er in het Russische Sint Petersburg zo'n dertig lhbt-activisten opgepakt die demonstreerden voor gelijke rechten. Maar in Nederland is het toch allemaal wel oké? Nou nee hoor. Na het slotfeest van Pride op zondag werd Richard Keldoulis als zijn alterego dragqueen Jennifer Hopelezz geweigerd door een taxichauffeur, hij wilde Richard en gezelschap niet meenemen.

Een ander verbazingwekkend verhaal is dat van de vanwege haar geaardheid uit Oeganda gevluchte Justine. Volgens de immigratiedienst kan ze onvoldoende aannemelijk maken dat ze lesbisch is, en krijgt daarom geen verblijfsvergunning. Wat wil zo'n immigratiedienst? Moet iemand om het voor hen aannemelijk te maken dat hij/zij gaysueel is voor de ogen van leden van de dienst seks hebben met iemand van gelijk geslacht en dan wel zeer passievol en overtuigend? Maar dit geheel terzijde. Justine werd afgelopen vrijdag overgebracht naar het klooster Missionaires of Charity. Het was voor een 24-uursopvang, maar toen naar voren kwam dat Justine lesbisch is mocht ze er niet blijven, want de nonnen zien haar geaardheid als 'een gevaar voor de kinderen en andere vrouwen'.
Zo stond ze weer op straat. Missionaires of Charity is opgericht door Moeder Teresa die zelf niet van onbesproken gedrag was, en dan, de katholieke kerk is überhaupt een walgelijke organisatie met al die kindermisbruikschandalen wat decennialang in doofpotten werd gestopt, en nog.

Het is dus zeer legitiem dat er voor lhbt'ers aandacht gevraagd blijft worden ook in het schijnbaar tolerante Nederland.

4 augustus 2018 Amsterdam.

4 augustus 2018 Sint Petersburg. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten