vrijdag 25 oktober 2019

Het fluffeltje

Woensdag was het qua werkzaamheden een wat rustigere dag. Er kwamen enkel mannen die de buitenboel voor en achter in de grondverf gingen zetten. Ikzelf had het daarentegen best druk met verder gaan om alles weer schoon te maken, op te ruimen en in te richten. Ik ben verder gegaan met de bovenetage en de kamer.

Donderdag werd er weer vol ingegaan. De mannen van het ventilatiesysteem maakten entree. Er was blijkbaar een nieuwe bij (zieken weet u nog wel) en die hoorde ik zeggen 'dit is normaal niet zo mijn ding'. Dat wil je niet horen van mannen die gaan boren en stroomleidingen leggen, je wilt dan horen dat dit zijn doel in het leven is. Deze man ging naar de badkamer, een tweede wierp zich op het toilet en de derde ging werken in de keuken, waar ik zelf ook bezig was, althans waar ik op dat moment bij kon. Wat deze mannen hebben gedaan is niet te missen. Enorme toeters zijn aangebracht in de keuken en badkamer. Als enige van het complex heb ik geen open keuken, ik heb een muurtje tussen de kamer en de keuken, daardoor werd het iets anders aangelegd omdat de sensor die het CO2 gehalte in de woning meet in de kamer moet hangen. Is prima gedaan, en omdat mijn keuken niet open is, zit dat enorme mechanische ventiel niet in het directe zicht, zoals bij de rest van de bewoners. De man in de keuken was ook zo lief om het kapotte stopcontact die er was te vervangen. 

Onderwijl kwamen de heren schilders om de boel aan de buitenkant af te lakken. Steekproefsgewijs, zo stond er in de informatie, zou er op de dag van de oplevering in de ochtend een onderzoek gedaan kunnen worden naar de luchtdichtheid, er wordt dan gemeten hoeveel lucht de woning verlaat. En u raadt het al, mijn woning behoorde tot die 'enkele woningen'. Een jongmens, type Sheldon Cooper, kwam met zijn laptop, een rode soort achterwerk in de kast-scherm en een elektrisch apparaat voor mij onduidelijke dingen doen, maar na een uurtje was ie tevreden, zo deelde hij schuchter mee op mijn vraag of het allemaal goed was. 

Nou, tijd voor de oplevering. Alles werd nagelopen, ik kreeg een informatiepakket waarin alles stond te lezen over het ventilatiesysteem, het H++ glas, de zonnepanelen, de roosters en de radiatormeters. Bovendien een cadeaubon voor alle doorstane temptaties en ik krijg een blik verf omdat er bij het inkorten van de deuren het e.e.a. is beschadigd. Bij de inspectie van de ramen zei de uitvoerder: "Hé...". Hij keek en zag wat ik eerder ook al had gezien tijdens het zemen, tussen één van de ramen van de woonkamer zit een fluffeltje. En ik dacht, ach een fluffeltje. Hij keek er aandachtig naar en ik meende dat ik hem hoorde mompelen: "Dat raam moet er weer uit". Op mijn vraag wat hij zojuist had gezegd bleek dat ik het goed had gehoord. Ik voelde de linkerkant van mijn lichaam niet meer en mijn stem was zo goed als weg, maar ik kon nog net hees fluisteren: "Dat hoeft niet, hoor, voor mij". Mensen die mij kennen weten dat ik geen golven wil maken, en dit was een tsunamigolf, niet alleen voor mijzelf, weer gedoe in huis, maar vooral ook voor de glaszetters en de schilders. De hoofd-glaszetter werd erbij gehaald, en ze hebben precies zoveel ramen als er woningen zijn, dus zal het nieuwe glas voor mij moeten worden besteld. En omdat het pas aangebrachte en gisteren geschilderde hout er ook weer uit moet, zullen die mensen óók weer moeten komen.

Ik vroeg later aan de uitvoerder , toen het gevoel in mijn lichaam en mijn stem beiden weer terug waren, of dat nou echt wel nodig is, maar hij zei dat er anders geen garantie opzit. Tussen dubbelglas mag helemaal niets zitten, ook geen fluffeltje. Zo ziet u maar, het is niet voorbij eer de dikke dame heeft gezongen, of in dit geval de niet geheel onprettig ogende uitvoerder. Er zal met mij een afspraak gemaakt worden wanneer deze hele operette opnieuw gaat plaatsvinden. Stiekem hoop ik eigenlijk dat ze het vergeten. Blijft mij dan niets bespaard? Het is, zoals u zult begrijpen, een retorische vraag, want tevens las ik in de informatie dat men op H++ glas helemaal geen raamfolie mag aanbrengen! Daar gaat mijn plan voor het keukenraam. Ga ik nog even aan het verzinnen, ik heb tijd, want ik moet de sponningen ervan schuren en verven. Jottem!

Het fluffeltje.
Het meten van de luchtdichtheid.


Het ventilatieventiel in de keuken. Je kunt er niet omheen. 
De sensor die de luchtkwaliteit in de
woning mechanisch meet. 

En in de badkamer. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten