IJskast

Nadat Geert Wilders bijna al zijn verkiezingsbeloften in de ijskast heeft gezet, want racistisch of ongrondwettelijk, is ie er nu zelf ook maar in gaan zitten. Hij ziet af van het eventuele premierschap. Met veel gevoel voor drama noemt hij het zijn ultieme offer om alsnog een rechts kabinet mogelijk te maken. Iedereen niet behorend tot zijn idolate maar enigszins zwakgeestelijke achterban wist vanaf zijn overwinning natuurlijk al dat zulks nooit ging gebeuren. Hij kan en wil helemaal geen premier worden. Als enig lid van de PVV moet hij de overal vandaan geplukte 36 onervaren Kamerleden in de gaten houden dat ze wel doen en zeggen wat De Grote Leider wil. Nu kan hij blijven doen wat ie al twintig jaar doet, zonder enige verantwoordelijkheid te nemen rellen en mopperen vanuit de Kamer en volledig losgaan op X. Precies wat ie wil, maar natuurlijk nu wel nog even ach en wee klagen voor de bühne en voor de Henken en Ingrids.

De andere drie ruiters van de apocalyps zijn ook geen optie voor het premierschap, Dilan is na fout op fout te stapelen duidelijk niet geschikt, Caroline (Kèr'olai'n) ook niet, vindt ze zelf en daarnaast is ze ook  geen visitekaartje voor het land met haar Ma Flodder look, bovendien kan ze niet op normale schoenen met hakken lopen heeft ze medegedeeld, een reden zo goed als elke om het hoogste ambt niet te willen. Pieter is mentaal niet zo heel stabiel en stelt al sinds het begin een extraparlementair kabinet voor, waarbij de vier partijleiders in de Tweede Kamer blijven, en verder weet niemand nu precies wat het nou eigenlijk is. Informateur Kim Putters kwam met weer een andere nieuwe term in zijn eindverslag: een programkabinet. Ik ben blij dat ik een mud popcorn heb gekocht nadat de verkiezingsuitslag bekend werd, deze hele charade is te triest voor woorden maar daardoor ook wel weer genieten, zeker omdat van meet af aan al te voorzien was dat het gedoemd is te mislukken vanwege het totale gebrek aan, ja aan alles eigenlijk.

Van de week zag ik in een geschiedenisprogramma dat de aan crystal meth verslaafde koningin Wilhelmina in de oorlog toen ze in Engeland zat besloten had om bij terugkomst in Nederland een absolute monarchie voor te staan, met zichzelf als staatshoofd met absolute macht, niks geen regering, zíj wilde het voor het zeggen hebben. Dat moet als muziek in de oren klinken van het extreem rechtse deel van de bevolking die massaal op de PVV van Geert heeft gestemd. Deze mensen zien over het algemeen het autocratische Hongarije als lichtend voorbeeld hoe een land bestuurd moet worden en vinden dictator Vladimir Poetin precies hoe een Groot Leider in hun ogen moet zijn. 

Laten we, met dit ongelooflijke geneuzel en gebrek aan politieke daadkracht, Willem-Alexander dan de absolute macht geven, uit de koninklijke grafkelder in Delft zal het deksel van Wilhelmina's kist opveren van vreugde, als haar achterkleinzoon haar droom zal verwezenlijken. Met zo'n overgrootmoeder, een nazi als opa en een vrouw wiens vader wel wist om te gaan met tegenstanders heeft hij de juiste kaarten in handen om een Groot Leider te worden, zoals extreem rechts het graag ziet. Het Roemeense dictatorsechtpaar Nicolae en Elena Ceaușescu zouden verbleken bij onze Willem en Máxima. En wat zou er nou helemaal mis kunnen gaan, zolang we de Grote Leider, Willem in dit geval, maar gehoorzamen. Alleen liep het met de Ceaușescutjes uiteindelijk niet zo heel goed af.

Ik vul nog maar es een schaaltje met popcorn. 

                                                                                                                                                                                                                                         © ANP