De titel van het blogje komt natuurlijk uit het prachtige nummer 'Het Dorp' van Wim Sonneveld waarin hij nostalgisch zingt over het verleden in vergelijking met de huidige tijd. Althans de huidige tijd van toen, want het lied stamt uit 1969 en daar kijken we nu dan weer met nostalgie naar. Het is denk ik een eeuwigdurend iets, de hang naar het verleden waarmee je moet oppassen om niet in de 'vroeger was alles beter'-fuik te vallen.
Zo bedacht ik me n.a.v. het blogje van gisteren, hoe hebben we dat destijds afgesproken om met een groep vrienden in mijn aanstaande flat behang te gaan verwijderen? Dat moet via telefoontjes (echt iemand bellen en spreken) gegaan zijn. Zo ging dat in de tijd. Ik bel nu echt nooit iemand meer, ik ben een enorme fan van WhatsApp om op die manier met iemand of met een aantal mensen in een groep tot een afspraak te komen. Je gooit er een paar datums in en binnen no time is er een date gepland en wie wat waarheen meeneemt of zulk soort dingen.
U weet van mij dat ik met een zuinig licht argwanend streepmondje de nieuwerwetsigheden aanschouw en meestal niet meteen sta te trappelen om er aan mee te doen, sterker nog, veel vaker moet ik er niets van hebben, om dan veel later wat schoorvoetend, soms door lichte peer pressure, toch overstag te gaan, maar meer nog doe ik er helemaal niets mee. Ik hoef van mezelf niet meer hijgend mee te doen met de waan van de dag, maar WhatsApp heb ik meteen omarmd.
Net zoals muziek, die ik nog steeds op cd koop, maar ook op een externe harde schijf heb staan (inmiddels 58473 verschillende nummers) die ik middels MusicBee afspeel en heb gecategoriseerd op artiest, album, jaar en genre en zo precies de muziek kan opzetten waar ik zin in heb. Ook het gebruik van smartphone en computer zijn uit mijn leven niet meer weg te denken, maar ik zou er veel meer mee kunnen als ik vrienden om me heen zo zie, maar heb de behoefte niet. Ik denk dat als ik in deze tijd zou opgroeien het als vanzelf zou gaan, maar omdat ik uit de jaren ben van de bakelieten telefoon, alles per post en cassettebandjes ga ik er maar gedeeltelijk in mee. En dat is voor mezelf helemaal prima.
Ha, zo herkenbaar! Ik heb nog steeds een decoder met harde schijf om tv mee te kijken en op te nemen. Ook nog een tv-gids hier. Zo ouderwets zegt men: je hebt online programma-informatie en je kan alles on demand zien en terugzien. Maar ik vind het juist fijn om te bladeren in de gids, aan te kruisen en dan alvast voor de hele week alles in te stellen en via de decoder op te nemen. Zo ontstaat een lange lijst series, docu's en andere programma's op de harde schijf, waarin ik kan grasduinen en (veel) later kan kijken (plus alle reclame doorskippen) op een echte televisie ipv een computerscherm. Ik vind dat veel handiger en fijner, en heb totaal geen behoefte aan iets anders omdat het toevallig nieuw of modern is. Dus ik laat het lekker zo! En ik draai ook nog wel eens echte cd's. Er zitten zeldzame en unieke uitgaves van vroeger tussen en niet alles is online te vinden. Ook een kast met cd's op een rijtje vind ik leuk, de doosjes met de inlays en boekjes enz. Heb ze wel overgezet op externe harde schijven, dat wel.
BeantwoordenVerwijderenWhatsapp is erg handig natuurlijk, zeker voor korte mededelingen en vragen en afspraken maken. Bellen schijnt ouderwets te zijn. Whatsapp heeft er wel voor gezorgd dat een grote groep jongeren bel-angst hebben ontwikkeld las ik laatst.
Daarnaast kan je via een echt gesprek veel beter informatie overbrengen (intonatie, extra toelichting, directer reageren enz). Dit via eindeloos getyp op een schermpje doen is eigenlijk geen doen. Via tekstberichtjes gaat ook een deel van de boodschap soms verloren. Voor- en nadelen dus.
Precies, het zo fijn dat je de dingen die je van deze tijd handig vindt eruit kunt filteren en gebruiken en verder lekker je eigen gang kan gaan met de 'ouderwetse' maar o zo vertrouwde zaken.
Verwijderen