PTT

PostNL bezorgt al sinds 2014 geen post meer op maandag, maar willen nu een wijziging naar bezorging om de dag, zo las ik gisteren. In mijn jeugd had je de voorganger van PostNL, het Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Telefonie, kortweg PTT genaamd. Post werd toen van maandag tot en met zaterdag twee maal per dag bezorgd. Twee maal! 's Morgens om tien uur en 's middags om twee uur. Nu meen ik dat de ronde van tien uur post was van bedrijven en instanties en die van twee uur post van de gewone mensch, maar dat weet ik niet meer zeker.

Ik snap natuurlijk ook wel dat er steeds minder fysieke post is, heel veel, zo niet alles, gaat middels digitale post. Bedrijven smeken je erom om daartoe over te gaan als je dat nog niet hebt gedaan. En u kent me, ik heb wel het een en ander digitaal, maar nog niet alles en ik aarzel ook altijd. Ik wil tastbaar papier hebben van verzekeringen e.d., maar op hun websites kun je natuurlijk ook alles terugvinden. Als kind van het PTT-tijdperk met brieven en papieren bewijzen van inschrijvingen bij zorgverzekeringen, inboedelverzekeringen, pensioenfondsen en zulks. 

Er gaan bij mij weken voorbij zonder belangrijke post in de brievenbus, dus ik snap de wens van PostNL wel, wellicht gaan we naar een toekomst toe zonder fysieke post, misschien zal ik dat zelfs nog wel meemaken of precies net niet, maar heel raar zou ik er niet van opkijken. Maar toch blij dat ik de spanning van het openen van de brievenbus nog wel gekend heb, met verjaardagen, feestdagen of in de vakantietijd waarin men elkaar kaarten stuurde, wat ook al enorm is afgenomen. Of het moment dat ik per post op de hoogte zou worden gesteld of ik geslaagd zou zijn voor mijn eindexamen. Ik zie me nog op de trap van het portiek zitten de enveloppe openscheuren. 

Aan de andere kant ligt er nu soms een pakje in de brievenbus van iets wat ik via het wereld wijde web heb besteld. Ik ga heus wel mee met de tijd, hoor, alleen in mijn eigen tempo.