maandag 16 maart 2020

Corona, c'est les autres

Een verwijzing naar Jean-Paul Sartre's uitspraak 'L'enfer, c'est les autres' (de hel dat zijn de anderen). Ik kwam erop doordat ik vernam dat er mensen waren die op zaterdagavond gewoon naar de cafés en andere uitgaansgelegenheden zijn gegaan, ondanks dat vanuit overheidswege met klem is verzocht om pas op de plaats te maken betreffende het samenkomen met anderen. Daarnaast bleken er een groot aantal Belgen, waar de lockdown al eerder een feit was, de grens over te komen om in ons land te gaan winkelen en horecagelegenheden te bezoeken. Het hersenloze gedrag is dus niet typisch Nederlands.

We bevinden ons dan nu ook in een surrealistische tijd, ik zei het eerder al. Niemand van ons heeft ooit zoiets meegemaakt. Inclusief onze bewindslieden, voor wie ik bewondering heb op de manier waarop zij dit ook voor hen onbekende pad bewandelen, steunend op de bevindingen van experts. Experts die ook steeds weer nieuwe zaken ontdekken en veel weten maar ook niet alle wijsheid in pacht hebben. Dat bleek bij de 16 jarige Sehraz wiens klachten door de artsen werden afgedaan als 'gewoon thuis uitzieken', want corona voor iemand van zijn leeftijd, dat kon niet. Pas na zes dagen is hij toch opgenomen met als diagnose corona en ligt nu in coma op de intensive care.

Wat we zeker weten is dat we wat betreft dit virus niets zeker weten. Mede doordat mensen zelf de ernst niet inzien zijn er nu verregaande maatregelen afgekondigd. Naast beperking van reisbestemmingen, het verbieden van alle theatervoorstellingen, concerten en andere bijeenkomsten met meer dan honderd mensen zijn nu ook alle scholen, horeca en sportclubs dicht tot minstens 6 april. Ik ga ervan uit dat er nog deze week meer beperkingen komen, zoals winkels dicht behalve supermarkten die dan, vermoed ik, een toegangsprotocol krijgen waarbij er niet meer dan een vooraf te bepalen aantal mensen binnen mogen zijn. Maar alle werkzaamheden die niet op de lijst met vitale beroepen staan zullen worden gestaakt, en terecht.

Dit is geen tijd voor stoerdoenerij. Ik ga ervan uit dat omdat ik geen vitaal beroep uitoefen nog deze week zal vernemen dat ook bij ons de deuren voor een bepaalde tijd zullen sluiten, sterker nog, het zal me verbazen als dat niet zo zal zijn. Het is merkbaar stiller dan anders, en men wil al minimale bezetting doorvoeren. Ik kan me ook niet voorstellen dat ze door halsstarrigheid besmettingen of erger op hun geweten willen hebben. Maar als de onderneming het niet zelf kan/wil beslissen, zal ook de overheid hierbij de doorslag moeten geven.

Mijn sportschool was eerst nog open, want nooit meer dan honderd mensen tegelijk binnen, maar ook zij hebben door de nieuw afgekondigde maatregelen tot in ieder geval zes april het slot op de deur gedaan. Zelf ben ik niet meer gegaan, want ik probeer ondanks alles nog wel enigszins helder na te denken. Ik ben niet zozeer bang voor mezelf, al zit ik als oude man in de risicogroep, maar meer om drager te zijn van het virus zonder het nog te weten en dan anderen te infecteren.

Voor mij persoonlijk zal thuisblijven geen grote opgave zijn, als bewust alleenstaande weet ik niet beter. Maar ik denk dat niet elke relatie bestand is tegen het plotseling dagenlang in huis zitten met elkaar en eventueel de kinderen zonder de mogelijkheid om het zich vervelen te verplaatsen naar winkels, bioscopen, sportvelden en ander vertier. Doorstaan jullie dit, dan kan niets jullie meer breken.

Voor alle lezers van mijn blogjes: Let de komende tijd op jezelf en op elkaar en laten we virtueel het glas heffen op betere tijden!




2 opmerkingen:

  1. Ik ben het helemaal met je eens, als 61 jarige diabeet. Hef het glas met je mee en zeg proost.

    BeantwoordenVerwijderen