Eigenlijk zou het poëziealbum moeten heten, maar het hele idee is afkomstig uit Duitsland, en de boekjes kwamen daar ook vandaan met de opdruk 'Poesie', wat Duits is voor poëzie. Bovendien werd het op z'n Nederlands uitgesproken, ziedaar het poesiealbum.
"Wil jij in mijn poesiealbum schrijven?" was een heel gewone vraag in de lagere schooltijd. Je kreeg het album dan mee om er thuis een versje in te schijven. Ik schreef meestal het volgende versje:
Als je eens een dametje bent
Met allemaal mooie spulletjes
En opgestoken krulletjes
Een hoedje met pompoentjes
En hoog gehakte schoentjes
Een jurkje van zij
Lieve Truusje denk dan nog eens aan mij
Er moeten, indien bewaard, nog heel wat albumpjes zijn waarin ik dit versje heb geschreven. De geijkte grapjes als, 'tip tap top de datum heeft een hoedje op' ontbraken natuurlijk ook niet. De datum was belangrijk om er in de verre, verre toekomst nostalgisch naar terug te kijken.
Ik weet niet of er heden ten dage nog steeds poesiealbums zijn. Ik weet wel dat er vriendenboekjes bestaan voor zowel meisjes als jongens, maar daar vul je meestal antwoorden in op voorgedrukte vragen als: 'Wat is je lievelings eten' en 'Welke zanger(es) of groep vind je te gek?'
 |
| Poesiealbum |
 |
| Vriendenboekje |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten