Grow

Wat opvalt aan het Eurovisie Songfestival is dat de inzendingen, zeker de laatste jaren, maar ook al daarvoor niet meer van die typische Eurovisie Songfestivalliedjes zijn. Als je bijvoorbeeld de jaren zeventig en tachtig onder de loep neemt, zijn negen van de tien inzendingen volgens een bepaald stramien geschreven met dezelfde muzikale loopjes en modulaties. Als je tien willekeurige liedjes zou beluisteren uit die tijd waarvan één een songfestival inzending zou zijn, pik je die er zo uit, ook al had je 'm nog nooit gehoord. Het heeft er waarschijnlijk ook mee te maken dat sinds 1999 er geen gebruik meer wordt gemaakt van een live orkest. Zonder waardeoordeel daarover te geven kun je stellen dat men dan muzikaal wat meer uit de voeten kan. En het zal voor sommigen misschien een schok zijn, maar ook al in de jaren zeventig werd er veelvuldig gebruik gemaakt van muziek op band waarbij het orkest slechts een gedeelte live meespeelde. Dat was al zo bij Teach In bijvoorbeeld. en ging in 1990 nogal mis bij de Spaanse inzending van Azúcar Moreno. Het orkest speelde, maar de muziekband startte niet op het juiste moment.

Nog zo'n twee en een halve maand te gaan voor het Eurovisie Songfestival van dit jaar zijn aanvang neemt, maar er zijn al een aantal inzendingen bekend. Gisteren werd het lied waarmee Jeangu Macrooy ons land zal vertegenwoordigen ten doop gehouden. 'Grow' is de titel en het is geen 'tralala en nu allemaal' liedje. Het gaat ergens over, Jeangu zingt dat het niet altijd eenvoudig is om het leven het hoofd te bieden, maar, zo eindigt het, door pieken en dalen van het leven te ervaren groei je. Hij heeft een prettige stem, en het lied is bijzonder qua inhoud, maar ook hoe het is opgebouwd. Het begint heel klein, alleen zijn stem en komt aan het eind als een soort gospel tot een climax. Alleen komt mijn lichte autisme om de hoek kijken, het stopt te abrupt. Net als je mee wilt doen met het gospelgedeelte (halleluja jutteperen) is het plotseling klaar. Het zal zo bedoeld zijn, maar het is net of de toegestane maximale drie minuten van het lied zijn bereikt en het daarom bruusk stopt.

Deze inzending zet de lijn door die Nederland is ingeslagen een paar jaar geleden door kwalitatief goede nummers in te zenden en zeker niet meer vast te houden aan de aloude ongeschreven Eurovisiewetten over hoe een liedje op het festival moet klinken. Hoe het ook zal uitpakken voor Jeangu qua punten, hij zet in ieder geval iets prachtigs neer voor een miljoenenpubliek. Voor hen die nu al menen te weten dat hij 'op zeker' zal gaan winnen dan wel jammerlijk ten onder zal gaan: Hoeveel van jullie hebben alle 41 inzendingen al gehoord en gezien? Het is een retorische vraag, want het antwoord is: niemand, omdat nog niet alle inzendingen bekend zijn. Wat ik wel met zekerheid durf te zeggen is dat Jeangu 'op zeker' in de finale zal staan op 16 mei.