Pluk de rozen

We maken ons druk om van alles, de zomer is gisteren begonnen maar het weer is nog niet echt zomers, dus stellen veel mensen nu al dat de zomer niks is, en er een reis geboekt dient te worden naar warmere oorden. Op het werk zit het soms ook wat tegen, deadlines die gehaald moeten worden, druk van bovenaf, kortom stress. Een besteld pakketje komt later dan verwacht, even lekker mopperen. Wanhopig worden we van het feit dat we ondanks dat we sporten en uitkijken met eten die laatste kilo's maar niet kwijtraken.

En ik doe er zelf ook aan mee, nog steeds spannend of ik nog wel een baan heb dan wel een normaal salaris ontvang straks na de onderhandelingen en de eventuele uitspraak van de rechter. Ik heb mijn oog laten vallen op een leuk kastje voor in de keuken en twijfel ernstig of ik tot aanschaf moet overgaan of niet. En leg ik me schoppend en om me heen slaand neer bij het feit dat ik nooit meer het postuur zal krijgen wat ik voor ogen heb.

En dan opeens zie ik een bericht van 'Make-A-Wish', voorheen 'Doe Een Wens', die wensen van kinderen tussen de 3 en 18 jaar met een levensbedreigende ziekte vervullen. De 4 jarige Amber die aan leukemie lijdt wilde heel graag als een prinses eindeloos lang met puppy's knuffelen, en dat gebeurde ook.

Wat maakt het uit of het regent of niet, of je bestelde pakketje pas komt nadat je er over hebt gebeld, of je een keukenkastje nu wel of niet koopt, alsof het het enige kastje op de wereld is. Tel je zegeningen en geniet van wat er wel is, je gezondheid voorop, ook als je door middel van medicatie toch zo goed en zo kwaad als het kan je leven kan leiden, merk eens op als er vogeltjes zingen, geniet bewust van dat gebakje waarop je jezelf getrakteerd hebt, of zoals mijn lieve tante Stien het altijd zei: "Pluk de rozen". 'Stop and smell the roses' zeggen ze in het Engels.

Bewust van kleine dingetjes genieten, zo moeilijk is het niet, en je mag best eens mopperen dat de bus/tram/metro/trein weer vertraging heeft of dat je nondedju wéér in de file staat, maar prijs je dan gelukkig dat als dat het ergste is waar je over kunt klagen het allemaal wel meevalt. Kijk dan nog maar eens naar de foto van Amber die de dag van haar leven had toen ze als prinses met puppy's mocht knuffelen, en je ziet dat dát eigenlijk is waarom het allemaal draait: knuffelen met hondjes.