dinsdag 8 juni 2021

En dat was één...

Enige tijd terug lag de uitnodiging voor de vaccinatie in de bus. U weet, ik ben niet voor en niet tegen en heb derhalve keurig gewacht tot de uitnodiging er ook daadwerkelijk was. Men kan al eerder een afspraak maken als 'jouw jaar' aan de beurt is, maar ik ben nooit zo'n haantje de voorste, dus ook nu niet. De afspraak diende ik via het wereld wijde web te maken en na een aantal vragen beantwoord te hebben, kon ik kiezen uit drie priklocaties: Barendrecht, Ridderkerk en Nieuwerkerk aan den IJssel. In mijn eigen dorp was blijkbaar geen plaats meer, of misschien is daar wel helemaal niets. Ik koos voor de laatste optie omdat het het dichts in de buurt is.

Gisteren was het dan zover. Met de dame van Google Maps in mijn oor ging ik op weg en fietste langs landerijen en weilanden waarvan ik het bestaan niet wist, terwijl het vlak in de buurt is. Van verre zag ik de locatie waar ik moest zijn al opdoemen, er was één en al bedrijvigheid. Mij werd vriendelijk aangewezen waar ik mijn fiets kon neerzetten en vervolgens kwam ik in een soort Efteling-vibe terecht. Het was net of ik aansloot om een attractie in te gaan. Het ging soepel en vlot en de mensen die er (vrijwillig) werken zijn één en al vriendelijkheid. Ik stond een beetje in gedachten verzonken over het feit dat er op een kaart vlak voor het prikmoment stond dat je kauwgom moest weggooien, toen ik naar het daadwerkelijke prikken werd begeleid. Hoezo geen kauwgom? Welke nadelige invloed heeft dat op het prikken? Het prikken was zo gedaan, ik kreeg mijn bewijs van vaccinatie en mocht met een kopje koffie een kwartiertje aanzien of ik niet schuimbekkend ter aarde zou storten. 

Dat gebeurde niet, maar ik zat wel op de verkeerde stoel. Het stond er met grote letters boven, maar ik had het niet gezien. Ik zat op een zwarte stoel en die zijn gereserveerd voor mensen die na de prik dertig minuten moeten wachten, voor de kwartier-mensen waren er witte stoelen. Even een tip voor hen die nog gaan, neem bij de uitgang de vragenlijst mee voor de tweede prik. Die wordt u niet toegezonden, maar dient u wel weer ingevuld in te leveren. Ze liggen er, maar niemand maakte me er attent op. De verdere dag nergens last van, maar zo rond een uur of acht 's avonds werd ik plots wat koortsig. Ik kan vannacht in mijn slaap natuurlijk overlijden, maar dat kan op mijn leeftijd sowieso wel. Als er morgen geen blogje komt is het me niet goed bekomen.

Nu zijn er mensen die menen na één zo'n prik weer andere mensen te kunnen betasten en de anderhalve meter los te laten. Dat is vanzelfsprekend niet zo, en ook niet na uw tweede prik. Pas twee weken ná de tweede prik, dat is voor mij ergens begin augustus, bent u goed beschermt tegen het virus. Maar ook dan is het nog steeds mogelijk het virus te krijgen, alleen word je er minder ziek van. Ook kunt u het virus na vaccinatie gewoon nog doorgeven aan anderen. Dus die anderhalve meter, het hoesten in en groeten met ellebogen, handen vaker wassen en het dragen van mondkapjes als dat wordt gevraagd blijft nog steeds van kracht. 

Voor mij is dat wel fijn, ik heb die gepaste afstand als heel prettig ervaren en ook het handen schudden wil ik eigenlijk permanent vervangen voor de namasté-groet. Maar ik heb begrepen dat er aardig wat mensen zijn die voordat corona zijn intrede deed veel tijd besteedden aan het knuffelen van anderen, althans dat maak ik op uit het feit dat ze dat zo heel erg missen. Voor hen zal het wat moeilijker zijn om de maatregelen te blijven handhaven voor ieders welbevinden.  



Geen opmerkingen:

Een reactie posten