Afgelopen week zijn er in totaal 63.131 coronabesmettingen bijgekomen in Nederland. Dat is veel, maar nuancering hierin is belangrijk. Niet alle 63.131 mensen worden ernstig ziek, een percentage ervan komt in het ziekenhuis terecht en weer een aantal procent daarvan komt op de intensive care waarvan weer een percentage overlijdt. Laat ik duidelijk zijn, ieder mens die door het virus wordt getroffen en daarvoor intensief moet worden behandeld is er één teveel, maar we hebben nu eenmaal te dealen met het feit dat het, nog steeds ongrijpbare, virus onder ons is met een tweede piek die steeds groter wordt en voorlopig gaat het virus ook nog niet weg.
Mijn naaste collega is gediagnostiseerd met corona, ze ervaart het als een flinke verkoudheid, niet eens als een griep en zonder koorts. Maar waar het om gaat is dat zij dus als drager van het virus anderen heeft kunnen besmetten voor wie de symptomen heftiger kunnen zijn met ziekenhuisopname of veel erger tot gevolg. Dát is dus waar het nog steeds om gaat en wat bij die asociale protest tokkies en die hersenloze illegale feesten bezoekers niet binnen komt. Die zijn zo gefocust op zichzelf en dat zij niet meer naar feestjes kunnen of naar een restaurant, dat ze schijt hebben aan alles en iedereen omdat ze vinden dat ze récht hebben op zaken waar anderen gewoon even een pas op de plaats maken. Ik roep het al vanaf maart en ik zeg het nog maar eens: het gaat niet om jou, het gaat erom dat jij onwetend anderen kunt besmetten. Maar ja, het is tegen dovemansoren gezegd, deze groep vindt enkel zichzelf belangrijk en kan blijkbaar niet goed functioneren zonder prikkels van vertier buitenshuis. Het zij zo. Het ironische is wel dat hoe meer zij ageren, hoe langer het allemaal gaat duren. Ik vermoed dat, met al die dat-zullen-we-nog-wel-eens-zien, dan-ken-je-mij-nog-niet, ik-heb-récht-op en het-is-maar-een-griepje mensen Nederland straks het laatste donkerrode bijna zwarte plekje in Europa zal zijn tot ergens in 2036.
Nee, ik heb geen klachten, maar omdat ik dus langere tijd dicht in de buurt ben geweest van een corona besmette en er dus kans bestaat dat ik ook besmet zou kunnen zijn onderneem ik nu nog minder dan ik al deed waar andere mensen bij betrokken zijn. Het is niet meer dan logisch dat ik mijn verantwoordelijkheid neem. Naar mijn werk ga ik wel, dat is de verantwoording van mijn werkgever, niet die van mij, dat heb ik van me af gezet. Zij vonden tijdens de eerste coronagolf dat het metier essentieel is en ook nu is de algemene houding ten opzichte van wat er allemaal gaande is als enigszins bijzonder aan te merken. Zoals bij zoveel bedrijven wordt ziek zijn van oudsher met wantrouwen tegemoet getreden, daar heeft deze pandemie niet echt verandering in gebracht. Er is, zoals eigenlijk in de hele samenleving, veel verwarring ten opzichte van de coronacrisis. Ik herhaal het nog maar eens: het is voor iedereen een bizarre en volledig nieuwe situatie.
Of deze lockdown-light light voldoende zal zijn. Ik heb zo het vage vermoeden van niet, zeker niet als er iedere dag zo rond de 10.000 nieuwe besmettingen bijkomen en een te groot aantal mensen hun reet afvegen met de maatregelen en de regels en er toch niet zo strikt gehandhaafd wordt als gezegd. Bij die illegale feesten zijn bijvoorbeeld geen boetes uitgedeeld, die staan volgend weekend gewoon weer onder een ander viaduct. En áls er dan een complete lockdown komt, strenger en beperkender dan de light variant van het voorjaar, wie zul je dan weer het meest horen blaten? Juist, de laagschedeligen die in het voorjaar en ook nu weer moord en brand schreeuwen over de beperkingen waar ze zelf mede de oorzaak van zijn. Maar het is niet gebonden aan Nederland, ik zag op het journaal dat ieder land z'n eigen we-zijn-er-klaar-mee groepjes heeft. Maar ik denk niet dat het Moeder Natuur iets uitmaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten