Jeugdsentimenten- en Faceboekvriend Bertus heeft met een ogenschijnlijk klein algemeen berichtje mij veel vreugde gebracht. Hij deelde mee dat via YouTube de volledige Annie M.G. Schmidt serie 'Pleisterkade 17' te zien was. 'Pleisterkade 17' is een tv-serie die is uitgezonden door de KRO tussen 1975 en 1977 en telt twee seizoenen met in totaal twaalf afleveringen van rond de vijftig minuten. Hier had ik nu eens zin an. Het kwam ook mooi uit nu ik me in een zelfopgelegde quarantaine-light had geplaatst vanwege een collega bij wie het coronavirus was vastgesteld. Quarantaine-light, omdat ik wel ben blijven werken daar enkel zij die in de hogere segmenten op de arbeidsmarkt functioneren het zich kunnen permitteren om bij besmettingen in de werkomgeving uit voorzorg in volledige quarantaine te gaan, zoals de verschillende bewindslieden dat bijvoorbeeld hebben gedaan.
Nu is er bij mij in deze tijd niet zo heel veel verschil tussen mijn dagelijkse leven en quarantaine-light, hoor, het enige is dat ik afspraken met vrienden uit voorzorg heb afgezegd of verzoeken om iets gezamenlijk te ondernemen voor nu heb afgewezen. Ik behoor qua leeftijd natuurlijk tot de risicogroep, maar kan me de tijd niet heugen dat ik een flinke griep heb gehad, dus vermoed ik dat ik niet zo heel vatbaar ben, maar ik zie dat niet als iets vanzelfsprekends, vandaar voorzichtigheid alom. Ik voel me goed en heb geen klachten, die zouden zich nu, in geval van besmetting, moeten openbaren.
Het was daarom zo heerlijk om terug te gaan naar het midden van de jaren zeventig met 'Pleisterkade 17', ik kan me niet herinneren die serie toen gezien te hebben, maar nu was het een feest om me in het interieur, de kleding, de kapsels, het taalgebruik en de onderwerpen van die tijd onder te dompelen. Een tijd waarin zoiets als corona welhaast science fiction zou zijn. 'Slow tv' noemde Bertus het al, en het is vergeleken met de huidige manier van series maken inderdaad lekker langzaam.
Het gaat over een ouder echtpaar met drie dochters waarvan er twee zijn getrouwd, de jongste studeert en woont nog thuis en alle perikelen daaromtrent. Nell Koppen, Jan Blaaser, Trudy Labij, Marcelle Meuleman, Marlous Fluistma, Hein Boele, Willem Nijholt en Flip van Duyn (Annie's zoon) spelen de familie zo nu en dan aangevuld met gastacteurs. Er was sprake van een derde seizoen, maar de KRO dacht er te lang over na om 'ja' te zeggen, en toen ze dat eindelijk deden was Annie bezig met het schrijven voor de musical 'Foxtrot'. Ze had waarschijnlijk heel fijn gewerkt met Willem en Trudy, want beiden kregen een hoofdrol in die musical. Of Willem en Trudy het ook leuk hadden samen valt te betwijfelen, in het boek over zijn leven en werk stipt Willem twee mensen aan met wie hij 'nooit meer wil samenwerken' en één daarvan is Trudy Labij.
Ik heb elf afleveringen lang genoten van de familie.woonachtig op 'Pleisterkade 17'. Elf ja, de twaalfde en laatste aflevering staat niet op YouTube. Nell, die de moeder speelt, is eigenlijk gewoon Annie die nuchter commentaar geeft op de hectiek van ruziënde dochters en haar wat fatalistische man. Man-vrouw verhoudingen zoals die langzaam maar zeker op de schop gingen zo halverwege de zeventiger jaren worden door Annie natuurlijk breed uitgemeten. Kortom een heerlijke onthaastende serie uit een tijd toen geluk nog heel gewoon was, weet u nog wel?
 |
| Willem, Trudy, Hein, Marlous Marcelle, Jan en Nell. |
 |
| Jan Blaaser en Nell Koppen |
 |
| Hein Boelen, Trudy Labij, Allard van der Scheer en Jan Blaaser |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten