"Elke leeftijd heeft zo z'n bekoring" zei mijn vader vroeger altijd, en ik rolde dan met m'n ogen, want ik vond het geklets. Wijsheid komt ook met de jaren, want wat had die man gelijk. Nu ik zelf de boomerleeftijd heb, snap ik het zo goed wat hij bedoelde. Vroeger ging ik op de tijd dat ik nu naar bed ga in het weekend gepikt en gedreven de deur uit om te gaan dansen en te zien wat de avond/nacht zou brengen. Daar moet ik nu toch niet meer aan denken, die paringsrituelen die erbij hoorden ook. Been there, done that, en nu hoeft dat gelukkig niet meer. Er is zoveel anders voor in de plaats gekomen. Nu vind ik niets fijner dan met een vriend(in) of meerdere vrienden uit eten te gaan of een dagje ergens heen waarbij we tussen de bezienswaardigheden door veelvuldig terrassen en andere etablissementen opzoeken voor de inwendige mens. Ik kan daar intens van genieten.
Afgelopen weken ben ik regelmatig met verschillende lieve mensen wezen lunchen, dineren of een bakje koffie gaan drinken met wat lekkers erbij en welk een bekoring heb ik al die keren ervaren. En zo fijn dat het weer kan. Vanwege de pandemie was het vanzelfsprekend een tijd niet mogelijk om restaurants te bezoeken. Ik ervaar dat niet als de teloorgang van de democratie zoals sommigen, maar gewoon het gevolg van iets wat niemand in de hand heeft en mijn leven was er niet minder om. U weet het, mijn vierkante kilometer, ik vermaakte me prima. Toen ik eerder 'tussen twee banen' zat en het geluk ervaarde dat ik in Nederland woon waar een vangnet is als je onverhoopt even geen werk hebt, was het regelmatig uit eten gaan ook even on hold, en ik had er niks van. Gewoon meeveren met hoe de wind waait, die gaat op een gegeven moment wel weer liggen. Je niet onnodig druk maken over zaken hoort ook bij de bekoring van het boomerschap.
Momenteel is het merkbaar dat de horeca qua personeel in zwaar weer zit. Zo heb ik de afgelopen tijd gehoord dat er bepaalde gerechten niet waren vanwege personeelstekort, er waren ook restaurants wat dagen dicht om dezelfde reden. En is het personeel, wat naar ik vermoed nieuw is, nog niet helemaal goed ingewerkt overal. Zo heb ik in een restaurant garnalen (bah) gekregen in plaats van wat ik wel had besteld, en werd het bestelde pas geserveerd toen mijn disgenoten na heel langzaam eten klaar waren. En afgelopen zaterdag zaten we ergens waar we pre-corona een hele goede ervaring hadden en nu was het geserveerde heel erg slecht, bij ons allemaal, ik heb het zelfs niet opgegeten en ik ben van de 'je-eet-je-bord-leeg-stempel'. Nee, ik ga niet benamen en beschamen, dat is nergens goed voor en we hebben beide keren ook gewoon fooi gegeven, nadat we kenbaar hadden gemaakt wat niet helemaal goed ging/was. Het is nu gewoon een zware tijd voor veel horecaondernemingen nadat ze al een hele vervelende tijd hebben gehad vanwege de gedwongen sluiting. Ook dat gaat wel weer goed komen.
Het boomer-zijn gaat me goed af, de bekoringen die ermee gepaard gaan zijn zoveel meer dan de wat minder leuke kanten, en daarnaast ben ik natuurlijk een 'het glas is halfvol-mens'. Dat is voor een groot gedeelte een keuze, maar het heeft ook te maken met je aangeboren manier hoe zaken het hoofd te bieden. Tot nog toe heeft die houding me, nadat de jaren vorderde, een gelukkig mens gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten