De nieuwe ABBA

"Heb je de nieuwe ABBA al gehoord?" was in de tweede helft van de jaren zeventig een heel gewone vraag. Een nieuwe single of een nieuw album van de groep was een gebeurtenis. Het tot je nemen van muziek was in die tijd natuurlijk heel anders dan nu. Via radio of tv-programma's als 'Toppop' en je kocht de singles en lp's bij de platenzaak of op de platenafdeling van warenhuizen. 

ABBA kreeg natuurlijk Europese bekendheid met het winnen van het Eurovisie Songfestival in 1974 met 'Waterloo'. Ik ben pas ingestapt bij de single 'Mamma Mia', anderhalf jaar later, die had ik van mijn zakgeld gekocht, het was in Nederland niet zo'n grote hit, maar voor veel andere landen bleek dit de definitieve doorbraak en dat het geen eendagsvlieg was zoals vaker bij songfestivalwinnaars het geval was. Met 'Dancing Queen' uit 1976 was het duidelijk, we hadden hier te maken met een bekendheid van welhaast Beatlesallure. Naast Europa was de groep met name in Australië waanzinnig populair. 

In die tijd was ik een singleskoper, iedere maand één van mijn zakgeld, en naast 'Dancing Queen' kocht ik ook de opvolgers 'Money Money Money' en 'Knowing Me Knowing You' die kwamen alle drie van het album 'Arrival', later zou ik geen singles meer kopen maar albums. In 1977 was de gekte compleet er kwam een film uit van ABBA met concertbeelden uit Australië en een flinterdun verhaaltje. De soundtrack van die film was het album met de simpele naam 'The Album'. Ik kan me nog herinneren dat er in een popblad uit die dagen zo'n flexibel plaatje was bijgevoegd met kleine stukjes van de nummers die op dat album zouden komen. De film heb ik gezien in de Apollo bioscoop in Den Haag, er stond een enorm lange rij om naar binnen te kunnen. 

Zoals bekend heeft de groep bestaan van 1972 t/m 1982. Toen hield het op, er is nooit afscheid genomen, er kwam gewoon geen nieuwe muziek meer en er werd niet meer opgetreden. Dat ABBA muziek nog generaties lang mee is gegaan bewijzen de musical en de films met hun liedjes in de hoofdrol. Ook heruitgaven van hun albums op cd (in hun actieve periode waren die er nog niet) al dan niet met onuitgebrachte nummers bleven verkopen. Maar een reünie, dat zagen ze niet zitten, met name Agnetha hield de boot steeds af als er toch een sprankje hoop was. Een paar jaar geleden zei Björn dat ze nooit meer zouden optreden ze waren in, of liepen tegen, de zeventig, dat zou voor niemand een prettige ervaring zijn.

Maar nu is het onmogelijke tóch mogelijk, er waren al langere tijd geruchten en op 5 november van dit jaar zal veertig jaar na hun laatste album en nieuw album verschijnen: 'Voyage'. Tien nieuwe nummers waarvan er al twee te zien en te horen zijn. Ik heb ze gehoord en voelde me verklempt, of ik werd teruggeworpen in de tijd. Alsof dat nog niet genoeg is komt er een concertshow met, zoals u overal heeft kunnen lezen en zien, hologrammen van Agnetha, Björn, Benny en Annifrid uit hun hoogtijdagen.

De leden hebben een aantal weken met allerlei sensoren op speciale pakken de nummers die te horen zullen zijn tijdens die show gedaan zodat hun bewegingen konden worden overgebracht naar hun hologrammen. Daarnaast zijn de nummers opnieuw ingezongen. Ik heb de beelden gezien en het is verbazingwekkend wat er allemaal kan. Voor deze show is speciaal in Londen een concertzaal gebouwd omdat het niet mogelijk is om er mee op tournee te gaan. 

De show ga ik niet bezoeken, te veel mensen bij elkaar, en ik vermoed dat het wel op een andere manier tot me zal komen, maar het album heb ik vanzelfsprekend al besteld. De vraag: "Heb je de nieuwe ABBA al gehoord?",  kan na veertig jaar gewoon weer aan malkander worden gesteld. 

"Ze hadden zich wel wat beter kunnen kleden" zeiden Gerda's en Arie's  om vervolgens de aanname te doen dat het wel 'makkelijk geld verdienen is'. Stuk voor stuk zijn ze goed voor miljoenen en die pakken zijn om de hologrammen te kunnen maken, negatieve simpletons.