dinsdag 17 oktober 2023

Aandoenlijk

Als bewust alleenstaande heb ik vanzelfsprekend een zogenaamde 'in natura' uitvaartverzekering afgesloten, zodat alles al is geregeld en er door niemand nagedacht hoeft te worden over wat te doen met het lijk. Ik ben er alleen nog niet uit of ik een old fashioned uitvaart wil waarbij men zich krijsend op de kist kan werpen of dat ik pas een circulaire laat rondgaan als alles in stilte achter de rug is. "Hij was er en nu niet meer", zoiets. Maar goed dat zien we wel over een paar jaar als het zover is. 

In de media had ik vernomen dat Ardanta, waar ik mijn uitvaartverzekering heb, zou opgaan of samengaan met A.S.R.. Voor mij prima omdat ik andere verzekeringen al bij A.S.R heb lopen. Vorige week lagen er twee enveloppen in de bus waarin dit ook netjes werd gecommuniceerd en dat er niets aan de verzekering gaat veranderen. Maar twee enveloppen? Ik heb maar één uitvaartverzekering, vooral omdat ik van plan ben om maar één keer dood te gaan. Bij het doorlezen van beide brieven bleek het om toch een tweede uitvaartverzekering te gaan. Gelukkig kunnen we heden ten dage meteen op het wereld wijde web poolshoogte nemen over hoe en wat.

En wat ik daar zag vond ik heel aandoenlijk. Er was inderdaad een tweede verzekering, afgesloten op 1 oktober 1965, ik was toen 4½ maand, dus die moet afgesloten zijn door mijn vader. De verzekeringsadviseur onder aan de brief huist in Doetinchem, dat gaf al wat weg. Mijn ouders hebben daar vanaf 1987 t/m 2001 gewoond en alle verzekeringen ooit afgesloten zijn destijds natuurlijk meeverhuisd vanuit Den Haag. Ik leerde ook dat de verzekering premievrij is en dat er nu €136,- op staat. Hoe of wat weet ik niet, ik was natuurlijk maar net levensvatbaar toen ik één maand te vroeg werd geboren en heb zes weken in de couveuse gelegen voor ik naar huis mocht, dus wellicht was dat een reden om een uitvaartverzekering af te sluiten voor de kleine mens, want wie weet haalt ie het jaar niet eens. Het kan tevens zo zijn dat mijn vader op een bepaald ogenblik vond dat ik oud en wijs genoeg was om zelf het één en ander te regelen en heeft het gespaarde afgekocht of hij dacht werkelijk dat er voor omgerekend 300,- gulden een uitvaart kon plaatsvinden. Hoewel, voor een baby in 1965..... Nou ja, die vragen zullen nooit meer beantwoord worden.

Maar goed €136,- dus wat wordt uitgekeerd als ik mijn laatste grote reis ga maken. Je kunt er niet eens een behoorlijk rouwboeket voor kopen, dus heb ik mij in verbinding gesteld met de verzekeringsadviseur in Doetinchem om het bedragje als een soort 'cadeautje' over tijd en ruimte heen van mijn ouders aan mij te doen toekomen. Het bedragje staat er nu sinds oktober 1965 maar te staan en wie moet er wat mee doen als ik mijn ogen voorgoed sluit? En bovenal, ik héb een uitvaartverzekering. 

Ik kreeg terstond een antwoord terug dat zulks kon, maar dat het niet heel ongebruikelijk is dat men twee of zelfs meerdere uitvaartverzekeringen heeft. Nee, dat begrijp ik, maar dan zijn het verzekeringen die het verschil kunnen maken en die hout snijden, en dat doet €136,- natuurlijk niet. Wel is het zo dat ik iets minder ontvang want ik koop het een soort van af. Maar ik ga het wel doen. 

Ik zie mijn ouders samen enigszins geamuseerd vanaf hun wolkje naar beneden kijken over hoe deze 'verrassing' zich openbaart aan hun jongste.

Kraamkliniek aan De La Reyweg 297 in Den Haag waar ik het levenslicht zag. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten