Toen was geluk... #143

Mijn vader hoorde ik het met regelmaat zeggen: 'Je smaak verandert mettertijd', en als kind kon ik me dat niet voorstellen, maar hij had gelijk. Ik eet nu dingen waarvan ik vroeger gruwelde en bedank voor zaken waar ik in het verleden niet zonder dacht te kunnen. 

Onderstaande foto kwam ik tegen en ik zat meteen weer aan de ontbijttafel thuis. Ik herkende het pakje terstond: chocoladeboter, verpakt in een wikkel van zilverpapier vervaardigd door Brinkers margarinefabriek en onder de naam Choba sinds 1946 verkocht. Als jong kind vond ik het heerlijk. Gaandeweg verdween het vanwege zoveel keus aan andere zoet broodbeleg van onze ontbijttafel en blijkbaar uit de supermarkt, in ieder geval die waar mijn moeder boodschappen deed. 

Want toen ik tiener was hadden we het over chocoladeboter en dat ik het ooit zo lekker vond, maar het was niet meer (overal) te koop. Mijn moeder vond het in een andere supermarkt toen ze van haar werk naar huis fietste en had het gekocht. De aanvankelijke vreugde werd snel getemperd, ik vond het helemaal niet lekker meer. 

Het is nog steeds, bij sommige supermarkten, te koop, maar nu in een kuipje. De dierlijke vetten van destijds zijn vervangen voor plantaardige en de smeerbaarheid is aangepast aan wat de consument nu wenst. Nee, ik ga het niet nog eens proberen, de smaak van deceptie kan ik me nog voor de geest halen, en dan, ik kan ook meteen cholesterol in mijn aderen spuiten.