Al zeker zo'n vijfendertig jaar leef ik zonder horloge. Ik hou niet van dingen die aan mijn armen of vingers zitten. Dus geen ringen, armbanden en ook geen horloges. Dat is niet altijd zo geweest. Toen ik als kind leerde klokkijken was het hebben van een horloge mijn grootste wens, en die ging op een gegeven moment ook in vervulling. Dat was een horloge zoals vele anderen in die tijd, met gewone wijzers die je op gezette tijden op moest winden met het minuscule wieltje aan de zijkant.
Daarna zijn nog andere horloges gekomen, digitaal was toen bon ton met, ik meen, batterijtjes erin. Maar op een bepaald ogenblik ging dat bandje om m'n pols irriteren en heb ik het horloge voorgoed in de ban gedaan. Dat was nog zeer ruim voor de mobiele telefoon en ik dus niet de hele dag wist hoe laat het nou precies was, maar toch was ik altijd op tijd. Daarna heb ik nog een periode gekend dat ik ringen en armbandjes had maar eigenlijk wist ik toen al dat het niets voor mij was. Ik voel dat de hele dag zitten, en nu als man van mijn jaren moet je dat al helemaal niet meer willen.
Er is ooit één verloofde geweest die me heeft weten te ringen, maar ook die ring irriteerde, wat waarschijnlijk al een slecht voorteken was, zeker op warme dagen als je vingers wat dikker zijn, had ik het gevoel dat m'n vinger van de bloedsomloop werd afgesneden. Nee, de symboliek hiervan ontgaat met me terugwerkende kracht zeker niet. Ik ga dus sieraadloos door het leven, hoewel ik een hele kist vol met van alles heb, doe ik er niets meer mee. Alleen heel af en toe, zo'n drie keer per jaar, draag ik de ring van mijn vader, maar ben ik weer blij als ie af kan.
De horloges hebben in de loop der jaren helemaal een vlucht genomen, Ik zie mensen met horloges om hun pols ter grote van mijn keukenklok. Ik vind het oprecht niet mooi, maar ieder het zijne/hare/hunne. En die horloges kunnen ook van alles. Ik zie er mensen mee betalen, ze krijgen er berichtjes op door in lettertjes waarbij ik zowel een bril als een loep nodig zou hebben en er worden stappen mee geteld, hartslag wordt gemeten, bloeddruk zal ook wel, en ik meen ook hoe je geslapen hebt zodat je, als je dat nog niet wist, je moe moet voelen omdat je horloge dat zegt, maar ik hoef dat allemaal niet te weten. Ik heb een mobiele telefoon waarvan ik maar hooguit 25% gebruik van wat ie allemaal kan. Ik ben zo'n bejaarde die niet meegaat met z'n tijd, of nou ja, voor een gedeelte, en dat is ook het voorrecht van oud(er) zijn, je hoeft niet overal meer hijgend hip achteraan te lopen. Als het je niks lijkt doe je het gewoon niet. Eén van de zegeningen van het ouder worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten