dinsdag 29 mei 2018

Alle begin

Na een week training waarbij het qua systemen en andere toch wel belangrijke zaken niet mee zat, omdat ze dienst weigerden, ben ik gisteren met 2 andere collega's die in mijn klasje zaten begonnen op de werkvloer. Ik moet zeggen dat ik de fietstocht heen en terug, bij fietswaardig weer uiteraard, heerlijk vind. Een fijn begin en eind van de (werk)dag. Ik houd ervan om er iets eerder te zijn om even op m'n gemak een bakje koffie te drinken en niet meteen vol aan de slag te hoeven. Dat deed ik bij V&D ook altijd om rustig met een bakje koffie de kassa's in te leggen voor de winkel open ging.

Het eerste wat mij opviel op de warme dag die het gisteren was, was dat er airco is die ook daadwerkelijk werkt! Voor menigeen een vanzelfsprekendheid, voor voormalig V&D personeel een wonder. Wij kenden het fenomeen dat in de zomer de airco steevast kapot was en in de winter de verwarming steeds uitviel wat wij oplosten met een ventilator en een elektrisch kacheltje.

Om in alle nodige systemen te komen heb ik een hele lijst met gebruikersnamen en wachtwoorden ontvangen, en om dan vervolgens de juiste informatie in de juiste systemen te vinden is een hele uitdaging. Ik kreeg het voor elkaar om alle sites waar ik op moest zijn kwijt te raken en geen idee hoe ik dat gedaan had, laat staan hoe ik er weer op kon omdat beide computerschermen zwart waren. Ook waren plots alle toetsen geblokkeerd, geen notie hoe, thuis krijg ik het niet voor elkaar. Maar gelukkig zijn er mensen die van de hoed en de rand weten en mij, en de twee andere nieuwelingen, bijstaan. Heel langzaam begint het een beetje in te dalen, maar het is veel, heel veel, en ontzettend divers.

Even schiet dan wel door m'n hoofd van 'dat ik op m'n ouwe dag dat allemaal nog moet doorstaan...', maar tegelijkertijd heb ik ook het idee dat áls ik het eenmaal in m'n vingers krijg het heel leuk werk kan zijn. Dus heb ik mezelf, bij gebrek aan een significante andere, streng toegesproken (in gedachte anders zou het wel heel raar zijn) en geëist dat ik niet bij de pakken neer zal gaan zitten en zo goed mogelijk mijn best zal gaan doen om het allemaal onder de knie te krijgen. Alle begin is moeilijk, en de berichtjes van vrienden die het herkennen bij het oppakken van nieuwe opdrachten steken mij een hart onder de riem.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten