Aidan's world: Samenwerken

zaterdag 16 maart 2019

Samenwerken

Deze column zal ik vandaag voorlezen in het programma 'Uit De Kast' van radio Capelle, dit is ook de link waar de uitzending later op terug te luisteren is. Ook zal de column gepubliceerd worden op de website van 'Roze Golf' van RTV O ost.

Van nature ben ik iemand die nogal op zichzelf is, met een goed Nederlands woord wordt het ook wel einzelgänger genoemd. Dit betekent in mijn geval niet dat ik me volledig van de buitenwereld afsluit, maar ik heb wat meer, laten we zeggen, hersteltijd nodig als ik me onder de mensen heb begeven. Vanwege alle prikkels die bij mij ongefilterd binnenkomen kost het veel energie, en dan heb ik weer wat tijd alleen nodig om me op te laden. Het heeft ook niets te maken met het gezelschap, ik kan enorm genieten van leuke uitstapjes, etentjes en wat dies meer zij, maar niet tot in het oneindige. Er zijn mensen die bij alles publiek nodig hebben en het een schrikbeeld vinden alleen te moeten zijn, ik zou juist erg ongelukkig zijn om constant omgeven te worden door anderen. Ik kwam er op de harde manier ook achter dat samenwonen daardoor niet iets voor mij is. Tot twee keer toe heb ik een poging ondernomen om met de verloofde van dat moment in één huis te gaan wonen, mede ook omdat het iets is wat aan het maatschappelijk verwachtingspatroon voldoet, maar het bleek geen gelukkige keuze te zijn geweest. Aldoor iemand om me heen, ik kan er simpelweg niet mee omgaan.

Dit gegeven en bovenal de zelfkennis die ik dus gaandeweg heb opgedaan, houdt niet in dat ik niet inzie dat in voorkomende gevallen het begrip ‘samen’ heel mooi, goed, belangrijk en noodzakelijk kan zijn. Een mens kan niet alles alleen. Ook ik niet, voor zoiets basaals als het naar beneden brengen van een afgedankte vaatwasser had ik toch echt even de hulp van een buurman nodig, al probeerde ik het heel eigenwijs eerst wel alleen. En hoewel ik me vrij autodidactisch wegwijs heb gemaakt in het werken op en met een computer, ben ik wel blij dat er in mijn vriendenkring iemand is die exact van de hoed en de rand weet als ik er niet meer uitkom. Kortom, ook als mens met een solitaire inborst zie ik het belang van iets voor elkaar doen en samenwerken in, want het geldt natuurlijk ook andersom, als ik de mogelijkheid heb om iets voor een ander te kunnen betekenen, dan doe ik het graag.

Van samenwerken kunnen hele mooie dingen komen, kijk alleen maar naar de jongeren die een tijdje terug in Den Haag een klimaatmars hebben gelopen, wat weer geresulteerd heeft in de bijna 40.000 mensen die afgelopen zondag in Amsterdam hetzelfde deden. Met elkaar de handen ineen slaan voor een groter doel, dat blijf ik ontroerend en fascinerend vinden, er gaat zoveel positieve kracht vanuit. En positiviteit is iets wat we in deze verwarrende tijden wel kunnen gebruiken.

Ook, of misschien wel met name, in de kunstwereld worden er veel bruggen geslagen tussen de diverse kunstvormen en –uitingen. Was het vroeger ondenkbaar dat een toneelacteur zich verlaagde, want zo werd het echt gezien, tot een acteerklus op de televisie, heden ten dage spelen acteurs net zo makkelijk in een soapserie als in de theaterzalen. Een kunstschilder, zoals Maurice Heerdink zet zijn talent ook in als illustrator van boeken en tijdschriften en is daarnaast ook o.a. schrijver, fotograaf, filmer en musicus. Daardoor ontstaan er weer bijzondere verbanden tussen de verschillende kunstdisciplines en tussen kunstenaars onderling.

Ook in de populaire muziek hebben we in de loop van de tijd verrassende combinaties gezien waarbij de liefde voor muziek en het met elkaar samenwerken om iets moois tot stand te brengen de rode draad is. TV programma’s als ‘Ali B Op Volle Toeren’ waarin grote namen uit de Nederlandse muziek zich verdiepen in de rapcultuur en andersom, en ‘Beste Zangers’ waarin zangers en zangeressen nummers uit elkaars repertoire zingen is vaak prachtig en ontroerend, omdat er zoveel eerbied en respect voor elkaars werk is. Ook de jaarlijks terugkerende ‘Passion’ brengt ogenschijnlijk twee totaal verschillende werelden bij elkaar door er samen voor te gaan en dan blijkt steeds weer dat er helemaal niet zoveel verschil is.

Ook in de internationale muziekindustrie zijn er veel voor onmogelijk gehouden combinaties geweest. De ultieme rocker Mick Jagger die in duet ging met de king of pop Michael Jackson in ‘State Of Shock’, acid house-groep KLF die de geliefde countryzangeres Tammy Wynette vroegen voor ‘Justified and Ancient’, Liza Minnelli en Dusty Springfield die onder begeleiding van Pet Shop Boys weer een geheel nieuwe fanbase erbij kregen. Ook diva Shirley Bassey liet zich verleiden door de danceact Propellerheads en de electropop van Yello om een tijdelijk ander muzikale weg in te gaan. Zo zijn er nog veel andere voorbeelden op te noemen van (onverwachte) tijdelijke samenwerkingen die bruggen bouwden in de lichte muziek. Wat te denken van de gevierde Eartha Kitt die met haar karakteristieke stemgeluid de samenwerking aanging met Bronski Beat in het hilarische ‘Cha Cha Heels’.