Ze zijn terug

Nederland staat op de vijfde plaats in de lijst met gelukkigste landen ter wereld, de eerste vier plekken zijn, zoals altijd, bezet door Noord Europese landen, Finland, Noorwegen, Denemarken en IJsland. Ik prijs me gelukkig dat ik in één van de gelukkigste landen van de wereld mag wonen, een soort dubbel geluksgevoel dus. Nu ben ik van nature een positief en blij persoon, dat scheelt een stuk, want ondanks die vijfde plek hoor ik een hoop gemopper, gezeur en gezever over zaken waarover je je eigenlijk alleen maar druk kunt maken als je gewoon gelukkig bent. Het zal in de Nederlandse aard zitten denk ik, en ik ben bang dat sommigen het zelfs zien als iets wat bij onze cultuur hoort, dat kankeren op van alles, en u weet wat velen vinden over onze cultuur. Daar blijf je van af!!!

Afgelopen donderdag na het ontwaken en het doornemen van het nieuws bleek dat het rechts populisme ook in ons gelukkige land een grote voedingsbodem te hebben. Zelf ben ik van mening dat geluk iets is om te delen, maar de kiezers op extreem rechtse partijen menen er het alleenrecht op te hebben. Het is óns geluk, niet dat van jullie! Deze mooie nog steeds actuele tekst van de Jazzpolitie doemde op in m'n hoofd.

Ze Zijn Terug

En dan schrikt ze wakker
Van moeder's laatste zoen
Die ze haar nog geven kan
Op een Pools perron
En dan schudt ze wakker
En hoort dezelfde taal
Die even leek verdwenen
Nu weer in 't journaal

Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Hetzelfde slag, dezelfde vlag, hetzelfde lied
Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Dezelfde steen, en toch nog weer gestoten
Dezelfde steen

En dan schrikt ze wakker
Van de schop in haar gezicht
Van vader's koude handen
In 't hok waarin ze ligt
Nog heel vaak schrikt ze wakker
En wordt uitgemaakt voor zwijn
Soms worden dromen waar
Te waar om mooi te zijn

Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Hetzelfde slag, dezelfde vlag, hetzelfde lied 
Ze zijn terug, en niet terug gefloten
Dezelfde steen, en toch nog weer gestoten
Dezelfde steen

© Peter Groot Kormelink, Herman Grimme