Klemluifel

Veel (bezorgde) vragen heb ik ontvangen betreffende mijn lanai, o.m. omdat ik vorig jaar niet zoals elk jaar een blogje heb gemaakt over de bloemen- en plantenpracht daarop e.d.. Dat klopt, ik heb er sinds vorig voorjaar niet zoveel aan de lanai gedaan, zeg maar gerust niets. Dit vindt zijn oorzaak in de lockdown-light vorig jaar, winkels en ook tuincentra waren wel open toen, maar vanzelfsprekend zag ik er geen heil in die te bezoeken met het oog op het beginstadium van de pandemie. In de zomer was alles weer losgelaten, maar te laat om wat te gaan planten, en daarna kwamen natuurlijk de lockdown-light light en de uiteindelijk onvermijdelijke lockdown.

De lanai heeft nu de aanblik van de tuin van Onslow en Daisy in de serie 'Keeping Up Appearances'. Door de vrieskou in februari zijn er een aantal dingen kapot gevroren en liggen de scherven daarvan op de lanai, er zijn wat overleden planten, kortom een troosteloos gezicht. Nu hebben we een tijd terug via de woningbouw bericht gekregen over het vervangen van de pergola's op de lanai, maar geen datum en toen ik daar twee weken geleden eens naar ging vragen bij de bewonersconsulent, wist zij me mede te delen dat het er inderdaad aan zat te komen, maar nog geen idee had wanneer. Ik wilde het graag weten omdat ik geen zin heb in een zojuist helemaal in orde gebrachte lanai als de heren komen om de pergola te gaan vervangen en ik alles weer binnen moet gaan zetten.

Maar toch, ik kijk er vanuit de woonkamer op en ik ben die armoedige aanblik zat. Aanstonds in mei ben ik een weekje vrij, dan wil ik toch wat aan de lanai gaan doen. Is altijd wel een heel gebeuren voor iemand met een rugconditie, maar als het eenmaal gedaan is ziet het er wel weer een stuk beter uit. Niet te veel planten, vanwege de aankomende vervanging, maar toch wat kleine vrolijke kleurige plantjes en in ieder geval alles wat dood is en in scherven ligt weghalen. Zitten op de lanai doe ik nauwelijks, ten eerste is het er veel te warm als de zon schijnt en ik kan ook niet goed tegen de zon. Daarnaast zijn er buren komen wonen met kinderen waarvan er één de hele dag van opstaan tot naar bed gaan, en zelfs ook nog vanuit bed, dreint, jengelt en gilt. Ook blijkt er iemand te wonen die zo nu en dan pretsigaretjes rookt en die lucht vind ik onprettig. En zij maken ook gebruik van hun lanai. 

Ooit heb ik voorgesteld aan een andere bewonersconsulent om, als er nieuwe pergola's geplaatst gaan worden, daar standaard zonneschermen aan te bevestigen, omdat, zoals gezegd de zon de hele dag op de lanai staat, en in de wintermaanden schijnt die zon ook recht het huis in. Ze nam het mee, zo zei ze toen, maar twijfelde of de woningbouw daar in mee zou gaan, omdat ze dan ook verantwoordelijk zijn voor het onderhoud ervan e.d.. Ik wees haar erop dat iedereen nu maar wat doet, van verschillende kleuren schermen in diverse staten van zijn tot sommigen die lappen ophangen. Door de woningbouw aangebrachte schermen zouden in ieder geval uniformiteit geven in de aanblik. 

Ik zou natuurlijk zelf een zonnescherm kunnen laten aanbrengen, maar het is een huurwoning, en hoewel levensbestendig en ik voornemens ben om er te sterven, om er vervolgens als ik na drie maanden ben ontdekt uitgedragen te worden, kan het leven je soms zomaar een lel verkopen en lopen zaken plotseling anders. Ik hoorde gisteren van een dame van mijn leeftijd, iets jonger zelfs, die een beroerte heeft gekregen. We zijn allemaal maar een mens van een dag. Dus die duizenden euro's wat dat kost ga ik er niet aan uitgeven, maar nu ontdekte ik in een folder, van Lidl nota bene, dat er zoiets bestaat als klemluifels. Klemluifels, ik had er nog nooit van gehoord, maar het wereld wijde web staat er vol mee. Het blijft wonderlijk en leuk dat ik op gevorderde leeftijd nog steeds nieuwe dingen kan ontdekken en ervaren. Zo'n klemluifel lijkt me wel wat, die zijn ook niet zo heel erg aan de prijs, maar ik wacht ermee tot de pergola's zijn vervangen en wie weet wordt mijn idee van zonneschermen wel gehonoreerd.