donderdag 15 april 2021

Toen was geluk... #84

Mode, niets is meer aan verandering onderhevig. Zo bedacht ik me van de week opeens dat het in de jaren tachtig in was om een trui of sweater over je schouders te dragen om de outfit te complementeren. Officieel was het natuurlijk de bedoeling, vanwege het immer onvoorspelbare weer in ons land, iets bij je te hebben voor als er een dun windje opstak om je daartegen te beschermen. Maar ik kan u hier en nu verklaren dat ik truien en sweaters heb aangeschaft louter en alleen om als een soort stola om mijn schouders te draperen, sommige heb ik nooit aangehad. 

Het was ook helemaal niet handig natuurlijk, die trui gleed er steeds vanaf, maar ja, mode hè. Om het u te illustreren ben ik in de onpeilbare dieptes van de fotodoos gedoken en heb er een aantal uitgezocht.

Dagje Utrecht met mijn moeder (die de foto heeft gemaakt), haar zus, mijn tante Jopie en mijn nichtje Brenda. U ziet hier een ensemble bestaande uit een grijze bandplooibroek met een oranje-wit geblokt overhemd (in de broek gepropt (!)), met als details een grijs leren stropdasje en een oranje riem met om de schouders nonchalant een oranje sweater. Niet op de foto, maar ik weet het nog, als schoenen licht grijze moccasins.

Ook door de straten van Ibiza flaneerde ik in zomeroutfits waarbij de trui om de schouders niet mocht ontbreken. Het waren ook de jaren van de vermaledijde witte sportsokken overal onder. De gruwel. En nee, ik heb me niet over het eiland voortbewogen op het roze brommertje. Die stond daar en ik vond dat een geschikt attribuut voor een fotomoment.

En ja, zelfs op mijn werk op de boekenafdeling van V&D Den Haag 
Leyweg, probeerde ik de allereerste spuuglelijke bedrijfskleding die 
wij aan moesten nog wat cachet te geven door de trui die erbij werd
geleverd als modeaccessoire te gebruiken. Het hield niet over. Hier 
samen met mijn lieve collega Nel den Boer (spreek uit: den Boej).



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten