Growing up is getting old

De, voor mij, meest vreselijke inzending van het afgelopen Eurovisie Songfestival was die van Bulgarije waarin de in pyjama en pantoffels gestoken Viktoria Georgieva op een soort houten schots met krakend stemmetje het liedje 'Growing Up Is Getting Old' ten gehore bracht. Het kind bereikte er nochtans een elfde plaats mee. Die titel is toch wel de platitude onder de platitudes, maar daarom niet minder waar.

Als ervaringsdeskundige kan ik u mededelen dat zodra je geluid begint te maken bij simpele dingen als opstaan uit bed, bank of stoel, het uit een auto stappen of iets van de grond oprapen dan is u in de 'getting old' fase beland. Het geluid hoeven geen woorden te zijn, een zucht, een kreun of iets anders ongearticuleerds voldoet ook. Zelf maak ik al jaren geluid bij dit soort inspanningen, maar gek genoeg nooit als ik op de sportschool aan het sporten ben, daar is het juist de jongere garde die met veel misbaar de gewichten hanteert.

Gaandeweg het growing old-gebeuren zijn er steeds meer steekjes die je laat vallen. Zo had ik afgelopen zondag een gezellige date bij vrienden Remco en Pieter, waarbij ik meteen de heteluchtfriteuse zou meenemen die Remco voor mij had besteld, u weet nog wel. Daartoe had ik een Greenwheels-autootje gereserveerd. Dus daar stond ik, gepikt en gedreven bij het vehikel en wilde met mijn pasje de deur ontgrendelen. Dat lukte niet. Een telefoontje naar het bedrijf leerde me dat de auto voor iemand anders was gereserveerd en dat mijn reservatie een dag ervoor stond genoteerd. Ik kan dan niet zo heel goed schakelen (no pun intended) bij zo'n onverwachte tegenslag, maar Remco schiet dan in het oplossingsgericht denken en is mij met de friteuse als bijrijder komen ophalen, zodat we toch een heel fijne avond hebben gehad met elkaar. Greenwheels die ik het voorval heb uitgelegd, seponeert de verkeerde reservering wat natuurlijk heel klantvriendelijk is. 

Leest u deze zin eens: 'Beetje ver weg maar meer kans op zon 26 juni?' Dit komt uit een WhatsApp-groepje waarin we een afspraak wilden maken voor een gezellig samenzijn. Nu ik weet wát er staat kan ik het niet meer niet zien. Dit alles heeft te maken met begrijpend lezen waar u mij te pas en te onpas anderen mee om de oren hebt zien slaan, want mijn credo is: als je niet begrijpend kunt lezen heb je dan nog wel bestaansrecht? Zo af en toe ontploft zo'n onverdraagzame houding gewoon in je gezicht om je wat broodnodige nederigheid bij te brengen. Ik las dus dat we op zondag 26 juni een date zouden prikken. Dat was door niet begrijpend lezen van mijn kant slechts ten dele waar. Ergens veel later dropte ik dat het zondag 27 juni moest zijn want de 26e valt op een zaterdag. waarop de whatappster van deze zin mij uitlegde dat wat er ook werkelijk staat: dat er meer kans op zon is op 26 juni. Uiteindelijk is de date nu geprikt op 27 juni, maar daar gaat het niet om. Zou met het klimmen der jaren het begrijpend lezen ook gaan verminderen? Welk een horrorgedachte.

Dan ga ik het voor nu nog maar niet hebben over de gezellige chatsessie die ik op Tweede Pinksterdag heb gehad de hele dag door met een vriendelijke en vrolijke medewerker van Coolblue over weer een andere getting old-debacle. Of over de rubbertjes die ik voor beschermend verpakkingsmateriaal aanzag en heb verwijderd van het roostertje van de heteluchtfriteuse, maar die er wel degelijk met een doel zijn opgezet en ik weer terug heb geplaatst. Het is wel genoeg voor nu.