Soms is het goed om eens stil te staan bij de verworvenheden die we vandaag de dag kennen welke we als gewoon zijn gaan zien. Dit schreef ik acht jaar geleden over het wereld wijde web, waar ik, als ik anderen om me heen zie, nog steeds maar een heel klein stukje van gebruik. Toch ben ik met dat kleine stukje zeer content ook al blijf ik een beetje tussen twee werelden in staan, die van voor en na het intreden in mijn leven van de wondere wereld van het internet.
maandag 18 november 2013
Gisteren was het precies 25 jaar geleden dat Nederland, na Amerika, als tweede land ter wereld toegang kreeg tot het internet, of zoals het toen heette NSFnet. Dat kwam niet omdat Nederland zo'n grote technologische voorsprong had op de rest van Europa, maar meer een kwestie van de juiste contacten binnen de wetenschappelijke netwerkwereld.
Het ontstaan van internet in Amerika gaat terug tot 1968 vanuit het Amerikaanse ministerie van Defensie. Het werd vervolgens niet alleen gebruikt voor militaire doeleinden, maar ook voor wetenschappelijke instituten en universiteiten die zich bezig hielden met wetenschappelijk onderzoek voor de overheid. Dit netwerk groeide uiteindelijk uit tot het internet waarvan we vandaag de dag gebruik maken.
94% van de Nederlandse huishoudens heeft nu toegang tot internet. Consumenten in Nederland konden vanaf 1993 op internet met de oprichting van XS4ALL. Dat bedrijf bood in 1999 een abonnement aan voor 99 gulden per maand, buiten deze abonnementskosten moest er ook nog 650 gulden aan aansluitkosten betaald worden.
Zelf ben ik geloof ik in 2002 of 2003 op het wereld wijde web gegaan, en ik vind het nog steeds bijzonder wat er allemaal mogelijk is als ik er eens bij stil sta. Zij die de wereld nog hebben meegemaakt zonder internet en smartphones weten precies wat ik bedoel. En ik moet zeggen dat ik heel erg gelukkig met al deze mogelijkheden ben, en niet meer zonder wil, maar dat ik ook heel blij ben dat ik, tot zo'n beetje begin deze eeuw dus, een leven zonder heb geleid, waarop je écht thuis moest zijn als er werd gebeld, je met stadsplattegronden in de weer was, een telefoonnummer van dat lekkere ding die je met uitgaan was tegengekomen op een bierviltje geschreven kreeg, je met het opnemen van muziek een cassettebandje nodig had en het hele nummer moest afspelen om het op te kunnen nemen, als je iets moest opzoeken een encyclopedie moest raadplegen of naar de bibliotheek ging.
Fijn dat ik dat heb meegemaakt en heerlijk dat het nu allemaal zoveel eenvoudiger is en de informatie waar je toegang tot hebt welhaast oneindig lijkt. Wat zal er over 25 jaar allemaal mogelijk zijn wat we nu niet kunnen denken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten