Ik wil niet zeuren, maar....

....bij een zin die zo begint weet je dus dat er dus wel gezeurd gaat worden. Hetzelfde geldt voor 'Ik wil mij nergens mee bemoeien, maar...'. Maar goed ik ga even zeuren over iets waarover je mij nooit hoort klagen omdat je er toch niks aan kunt doen: Het weer. Het is wat het is, we moeten het ermee doen. Maar ik heb nu zo ontzettend genoeg van die verzengende hitte. Het is klaar! Het is september nota bene, de pepernoten liggen in de supermarkten, de Zwarte Pieten discussie moet weer worden aangezwengeld, een aangename nazomer met zo'n graad of 20, 22 alá, maar dit...

Ik durf het onderwerp aan te snijden omdat zelfs mijn lieve vriendin Nadira, die heel erg van het warme weer is, gisteren al lopend op de galerij naar mijn voordeur uitriep. "Ik ben er wel klaar mee, met dat weer!" Het blijkt dus ook nog nooit voorgekomen te zijn dat het in deze tijd van het jaar 30 graden of daaromtrent is. Een nee, door er over te zeuren maakt niet dat het opeens koeler is, dus ik hou er maar over op en ik voeg me weer naar mijn eigen standpunt dat het weer iets is wat er is en waar niemand (gelukkig) iets aan kan doen.

Ondanks de hitte hebben Nadira en ik een gezellige avond gehad, er was veel gebeurd in ons beider leven, en er staat ook weer het een en ander op stapel bij ons en een aantal gemeenschappelijke dierbaren om ons heen, zodat we lekker hebben bijgekletst en wat toekomstvisies hebben besproken. Omdat ik de avond er voor bijna bezweek na het bereiden en eten van een bord macaroni, zo moeten opvliegers voelen van vrouwen die door 'de verandering' gaan, had ik bedacht dat het heerlijk zou zijn om een lekkere frisse maaltijdsalade te maken met wat brood en een glaasje wit. En dat was ook zo.

Nou, als ik de voorspellingen begrijp. vandaag nog één bloedhete dag en dan gaan we naar wat mens-, dier- en plantvriendelijker temperaturen. Zou er ook al gevuld speculaas zijn?