Profetieën

Om het nu meteen te gaan vergelijken met de profetieën van Nostradamus gaat misschien wat te ver, maar mijn kleine voorspellinkjes gaandeweg de pandemie in het algemeen en de menselijke gedragingen daaromtrent in het bijzonder blijken toch vrij accuraat. Zo had ik al kond gedaan van wat er zou gaan gebeuren in de zwarte week, de uitgerekte 'Black Friday', door de altijd meelevende en invoelende detailhandel in het leven geroepen om gewoon de eigen kassa's te doen rinkelen en niet om het vanwege het besmettingsgevaar te spreiden, zoals zij het deden voorkomen. Een hele week plus iets wat 'Cyber Monday' wordt genoemd liepen de simpel te beïnvloedden als kippen zonder kop in drommen door de grote steden.

De verbazing van gemeentebesturen en burgemeesters is iets wat mij dan weer verbaasd. En dan op de dag zelf besluiten om de winkels een half uur eerder te sluiten, het was handelen uit paniek over iets wat je van te voren al aan zag komen, vandaar het verzoek, begin november om die Black Friday-shit gewoon eens niet door te laten gaan. We zitten flink in een pandemie namelijk. Niet alleen Nederlanders, hè, die kooptokkies, Belgen kwamen en masse de grens over omdat bij hen de niet essentiële winkels nog niet open waren. Dat was met een reden, Stafke, bij u ging het er nogal straf aan toe met dat covid, dan is het niet zo heel slim om dan met honderden over de grens te gaan naar de buren om daar het virus te verspreiden c.q. op te lopen. 

U en ik hebben het hoofdschuddend aangezien op de journaalbeelden, geen haar op ons hoofd die er aan zou denken om daar tussen te gaan lopen. Ik zag het letterlijk met open mond aan, zeker als er geïnterviewd werd, wat daar uit komt.... je vraagt je af wie hun schoenveters 's morgens strikt. Ik snap ook het chagrijn bij de horeca ondernemers. Daar waar men in een restaurant aan een tafeltje gaat zitten, en daar de hele avond ook blijft zitten, zag je hier heel kuddes door elkaar lopen, nog net niet tegen elkaar op botsend, maar absoluut geen anderhalve meter afstand en mondkapjes zijn pas precies ná die week verplicht geworden als laatste land van ongeveer de hele wereld. 

Gisteren liep ik vanaf de sportschool, ja ook met mondkapje, langs het lokale Italiaanse restaurant, welke sinds de verplichte sluiting toch open is voor afhalen en bestellingen. En ik zag dat ze kerstversieringen hadden aangebracht, en dat emotioneerde me. Dat lege restaurant waar in deze tijd een gezellige drukte hoort te zijn met kaarslicht, klinkende glazen, heerlijk geurende gerechten en vrolijke lachende mensen stond er zo mooi en uitnodigend bij met die versieringen, maar het kan en mag nog niet.

En ik snap de beperkingen als geen ander, uit eten gaan is één van mijn favoriete uitjes, maar nu het niet kan hoort u van mij geen onvertogen woord, ik weet waarvoor we het doen. Ik vind het erger voor de horeca ondernemers en het personeel dan voor mezelf. Maar het valt niet te rijmen dat in niet essentiële winkels hordes hersenlozen hun vervelende kutleven proberen te negeren door totaal overbodige prularia te kopen en hun vadsige McDonald-lichamen in nieuwe foute kersttruien proppen, want reken maar dat er door hen kerst en oud en nieuw gevierd gaat worden met familie en vrienden, godnondeju! Want dan kent u hen nog niet! U merkt, een groot gedeelte van de mensheid en ik zitten niet geheel op één lijn betreffende het nemen van eigen verantwoordelijkheid in pandemische tijden.