Voor het blogje van gisteren ben ik door mijn doos met foto's gegaan om de foto's van Henny en Mieke, waarvan ik wist dat ik ze had, op te zoeken. En dan kom je zoveel andere foto's tegen, van mensen die er niet meer zijn, mensen met wie het contact in de tijd is gebleven, huwelijksfeesten, kerstmissen, verjaardagen, vakanties, enz. enz. Bij zoveel foto's komen er weer verhalen boven die dan weer andere herinneringen oproepen, kortom, ik ben wel even bezig geweest eer ik de doos weer weg heb gezet.
Al mijn foto's los in dozen en ingeplakt in albums, het moeten er zeker duizenden zijn. Sommige foto's zijn voor mij ook gissen, dan zie ik mijn ouders op een feest, maar ja welk feest? En waar was het precies? Hen kan ik het niet meer vragen. Maar daarnaast levert het zulke mooie tijdsbeelden op. Zoals bijvoorbeeld dat er door volwassen mensen spelletjes werden gedaan op feestavonden, Het waren de jaren na de oorlog en de wederopbouw was bijna voltooid, na de crisis met vervolgens vijf jaar oorlog en het harde werken om het land weer op poten te krijgen werd alles aangegrepen om met kleine middelen zich met elkaar te vermaken. De grote welvaart moest nog komen.
Ooit heb ik in mijn jubeljaar, 2015, met veel plezier mijn jubeljaarblogjes gemaakt waarin ik de eerste vijftig jaar van mijn leven onder loep nam. Als u de internetversie van 'Aidan's World' aanklikt dan kunt u aan de rechterzijkant bij 'Labels' op 'jubeljaar' klikken om die blogjes te lezen. Ze gaan grofweg van de veel te vroege bevalling tot aan een voorzichtige vooruitblik naar de toekomst en alles wat zich in die vijftig jaar heeft afgespeeld steeds voorafgaand van een toepasselijke flard tekst uit een lied. Het zijn naast het hele feuilleton over 'De Steenen Trappen' mijn meest dierbare en persoonlijke blogjes. Ik heb ze gisteren voor het eerst sinds ze geplaatst zijn allemaal weer eens doorgelezen. Mocht ik morgen dood neervallen, zou het een mooie eulogy zijn.
Nu voel ik dat ik, blogtechnisch gezien, iets met die foto's en de bijbehorende verhalen kan en ook moet gaan doen. Ik ben nog even aan het verzinnen in welke vorm ik het zal gieten, ik denk iets van 'de foto(s) en het/hun verhaal' of iets dergelijks. 'De raderen draaien', om maar met de gevleugelde uitspraak van een bekend tv-personage te spreken. U zult het te zijner tijd vanzelf gaan zien, hou het in de gaten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten