Die blogjes van mij, dat komt natuurlijk ergens vandaan. Ik heb het wel eens verteld dat ik in mijn tienerjaren me volledig kon verliezen in de boeken van Simon Carmiggelt, die onder het pseudoniem Kronkel zijn cursiefjes vanaf 1946 tot aan zijn dood in 1987 schreef. Ik vermoed dat daar al de kiem is gelegd. Ook de columns (cursiefjes zijn organisch zo gaan heten) van Tineke Beishuizen in Libelle heb ik altijd met veel plezier gelezen, ze schreef over haar gezin en ik kan me de columns over haar huis in Frankrijk en wat haar daar allemaal overkwam en gebeurde ook nog goed herinneren. Ook schreef ze onder pseudoniem Anne-Wil over diens levensgebeurtenissen. Dat was fictief maar veel lezers dachten dat het een echt bestaand persoon was die op persoonlijke titel over haar dagelijkse beslommeringen schreef. Tineke kon er wel haar ervaringen van haar scheiding in verwerken, waarvan de hoofdredactrice van Libelle het niet gepast vond om dat onder haar eigen naam te doen.
Het schrijven over dagelijkse dingen of zaken die de columnist van dienst bezighoudt heeft altijd mijn interesse gehad en nog. Ik kan de manier van schrijven bewonderen, de woordkeuze, zinsopbouw, het tussen de regels door lezen van wat de columnist bedoelt, soms de advocaat van de duivel zijn, humor, soms ook een beetje schuren, kortom spelen met woorden en dat tot een prettig leesbaar geheel kneden met een begin, middenstuk en eind. Ik heb natuurlijk zelf ook columns geschreven voor het radioprogramma 'Uit De Kast', en ik heb ooit wel eens het verschil tussen een column en een blog uitgelegd. In één zin: een column kan ook een blog zijn, maar een blog is niet altijd een column.
Tineke Beishuizen was naast columnist ook schrijfster van boeken, zowel verhalenbundels als thrillers. Tevens heeft ze songteksten geschreven. Voor Rob de Nijs heeft ze eind jaren zeventig, begin jaren tachtig een aantal wonderschone teksten gemaakt waarvan het wrange 'Hilda' mijn favoriet is, een albumstuk, maar ze heeft ook verschillende hits voor Rob geschreven: 'Zonder Jou', 'De Pieper' en 'Zondag'. Voor Shirley Zwerus schreef ze de hit 'Heel Even' en voor de band Xandra waarvan Sandra Reemer de zangeres was heeft ze het nummer 'Intercity' geschreven waarmee ze meedong om in 1979 te worden uitgekozen om naar het Eurovisie Songfestival te gaan, maar werd derde. Xandra ging met 'Colorado' naar Jeruzalem om ons land op het festival te vertegenwoordigen.
Maar voor mij zijn het haar columns geweest die mij mede hebben geïnspireerd om nu alweer ruim twaalf jaar dagelijkse blogs te schrijven, nadat ik eerder als tiener dagboeken bijhield en ooit eens een heel voorzichtige poging heb gedaan op, ik geloof, Messenger destijds. Ik realiseer me nu ik dit schrijf ook opeens dat ik Tineke een keer heb ontmoet, ze was gast in het programma 'Koffietijd' waar vriend Hans toen in kwam en ik met hem mee was gegaan. Ik zat naast haar toen ze wachtte wanneer ze 'op moest'. Het was een live programma en met kleine gebaartjes en blikken communiceerden we omdat je niet kon praten natuurlijk.
19 Augustus is ze overleden. In mei is er een tumor achter haar longen geconstateerd. Tineke is 84 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten