Toen ik de foto ervan zag, was ik meteen weer het kind op de lagere school: een vierkleurenbalpen. Ik kon mijn leven zonder niet voorstellen. Zelfs zo dat iemand ooit tegen me zei: "Ieder jaar staat op je verjaardaglijstje een vierkleurenpen." Die pennen met die veertjes om dan één van de vier kleuren (blauw, zwart, rood of groen) tevoorschijn te halen gingen niet zo heel lang mee in mijn kinderhanden zodat ik er ieder jaar weer om vroeg. Maar als u nu vraagt wat dééd je dan met zo'n vierkleurenbalpen, dan moet ik het antwoord daarop schuldig blijven.
Vroeger schreef je vanzelfsprekend wel veel meer dan nu, heden ten dage gaat alles natuurlijk via computer, tablet of smartphone. Ik kan u in ieder geval meedelen dat mijn handschrift, dat vroeger heel netjes was, daardoor behoorlijk achteruit is gegaan. Zelfs zo dat als ik met mijn boodschappenbriefje in de winkel sta ik soms niet kan lezen wat ik er zelf op heb gezet. Ja, ik weet dat je ook je boodschappen in je foon kan zetten, maar ik heb nog net iets te veel meegekregen van het pre-smartphone tijdperk dat ik mijn foon niet altijd bij me heb, zeker niet als ik boodschappen ga doen.
Tegelijkertijd kwam ook weer naar boven dat we ergens in basisschooljaar 1976-77 ineens bijna allemaal in de klas een tien, of ik geloof zelfs meer, kleurenpen hadden. Te koop bij V&D weet ik nog. Naast de kleuren van de vierkleurenbalpen zaten er naast verschillende tinten blauw o.m. ook geel, roze, bruin, paars en oranje in. Precies die wij toen hadden kon ik op het web niet vinden, maar onderstaande foto geeft een indicatie. Wat mij bijstaat is dat onze meerkleurenpen destijds niet met springveertjes van kleur wisselde, maar dat je de kleurtjes zelf moest wisselen door de bovenkant van de pen lost te schroeven en de gewenste kleur handmatig moest aanbrengen. De stiftjes zaten allemaal rondom in de pen, die voor kinderhandjes eigenlijk veel te dik was.
Het was natuurlijk ook een nachtmerrie voor de leraren, die zich genoodzaakt zagen om te verordenen dat we toch echt enkel met blauw mochten schrijven op school, nadat ze een met geel geschreven opstel gewoonweg niet konden lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten