Arbeid adelt

"You better work"

RuPaul, 1993

Dus na het behalen van mijn diploma wilde ik gaan werken, mijn ouders lieten er geen misverstand over bestaan dat er dan ook gewerkt diende te worden, geen gelantefanter. Dat was ik ook niet van plan, maar bij voorbaat maakten ze zich al druk, rode hoofden, stemverheffing, zodat ik ook maar niet voor een moment zou denken dat thuis zitten een optie was. Op 1 juli 1981 startte ik bij de firma Waaijer, afdeling vleeswaren bij de Konmar in de Waldorpstraat. Ik had ook een sollicitatie bij V&D lopen en die nodigden me uit om op 7 juli 1981 te solliciteren, 25 augustus had ik een tweede gesprek en op 10 september 1981 ben ik begonnen bij V&D.

Ik heb op diverse afdelingen gewerkt, maar vanaf 1983 ben ik tot de dag van vandaag werkzaam op de boekenafdeling. Hoewel, niet aan één stuk door. Ik was jong, zag er goed uit, had het geld nodig, dus toen ik de kans kreeg om bij Holland Casino te solliciteren greep ik die kans aan. Ik werd aangenomen en op 1 februari 1991 startte ik er als zaalassistent, dat was op mijn eigen verzoek, in eerste instantie wilden ze me de croupieropleiding laten volgen, maar ik stelde dat ik als zaalassistent het bedrijf beter in al zijn gelederen leerde kennen. Die eigenwijzigheid ontplofte in mijn gezicht. Van de glitter en glamour die er voor mij als 25 jarige aankleefde, bleek bitter weinig overeind. Als zaalassistent ben je de voetveeg van het casino, je moet op belletjes reageren, op de grond gevallen fiches op commando oprapen, asbakken legen, spelautomaten vullen en legen, geld wisselen voor de gasten, drankjes rondbrengen, koper poetsen, kortom dat was niets voor mij. Ik heb nog een poging gewaagd om alsnog in de croupieropleiding te komen maar dat ging nu niet meer, dus na 3 weken was mijn avontuur in het casino voorbij, ik ben er uit eigen beweging weg gegaan.

Geen werk! Ik woonde inmiddels op mezelf en ging dus naar uitzendbureaus, moest ook een uitkering gaan aanvragen, daarvoor moest ik naar het GAK. Ik reed die tijd in een BMW, en die zette ik een straat verder ik wilde niet tot de stereotype uitkeringsgerechtigde behoren die z'n BMW op de stoep zette om zijn uitkering te halen. Ik heb één maand van de uitkeringsmogelijkheid gebruik gemaakt, toen kreeg ik via een uitzendbureau werk aangeboden bij Foot Locker. Dat was echt iets verschrikkelijks. Het is een sportschoenenzaak en ik heb daar helemaal niks mee. Bovendien was daar niet echt iets wat leek op een personeelsvriendelijk beleid, je had gewoon nooit pauze! Je propte een hapje brood naar binnen als je toch voor een klant schoenen moest zoeken, en voor mij leken die schoenen allemaal op elkaar. 

Inmiddels was mij via voormalige collega's van V&D ter ore gekomen dat de leiding lucht hadden gekregen dat mijn casinoavontuur niet zo goed was verlopen en ze wilden me terug. Ik belde met personeelszaken van de vestiging in Rijswijk, waar ik voor het laatst had gewerkt, kon komen voor een gesprek en per 1 mei 1991 was ik weer werkzaam bij V&D, helaas konden ze het niet laten aansluiten op mijn vorige periode omdat er 3 maanden tussen had gezeten zodat ik dit jaar niet 34, maar 24 jaar bij V&D werk. 

Omdat V&D zich toen ook al aan de wet diende te houden werd er vanuit het boekenvak geëist dat ook de boekverkopers bij V&D in het bezit moesten te zijn van het Vakdiploma voor de Boekenbranche. V&D probeerde dat te omzeilen omdat het best een kostbare opleiding was, maar toen er werd gedreigd dan geen boeken meer te leveren gingen ze overstag en werd ik in de gelegenheid gesteld de opleiding die eigenlijk 3 jaar duurde in 1 jaar te doen. Naast de lesstof werd van ons ook verlangd dat we een hele stapel boeken gingen lezen. We kregen 3 examens en die legde ik met goed gevolg af, dus ontving ik het diploma. Leuk detail is dat ik mijn huidige leidinggevende van de opleiding ken, dus toen hij zo'n 9 jaar geleden naar ons pand kwam herkenden we elkaar van de boekenopleiding.

En nu zit ik in een wat onzekere positie wat mijn werk betreft er is genoeg over te doen in de media, ik heb er ook al wat blogjes aan besteed. Ik heb, volgens de huidige maatstaven, 2/3 van mijn arbeidzaam leven volbracht, het grootste gedeelte zit er dus op, en ik had verwacht het tot het eind bij V&D vol te kunnen maken, ik werk op een leuke afdeling (boeken/entertainment), maar zie ook wel dat het zo niet verder kan. Het is ongelofelijk stil, mede door de wijze waarop V&D zich momenteel opstelt naar de medewerkers haken klanten af, en het bedrijf heeft veel verkeerde keuzes gemaakt in het verleden waardoor de situatie is zoals ie nu is. Daar helpen loonoffers ook niet tegen. Ontslag en/of winkelsluitingen dreigen. Faillissement is niet uitgesloten en volgens mij zelfs de meest voor de hand liggende volgende stap. We zullen het zien.