"Verder niets er zijn alleen nog een paar dingen die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft."
Boudewijn de Groot, 1966
En zo komt ook mijn zelf benoemd jubeljaar tot een eind, 40 jubeljaarblogjes heb ik geschreven over de eerste 50 jaar van mijn leven. Zelf heb ik er enorm veel plezier in gehad ze te schrijven, de beelden en het gevoel van al die beschreven momenten kwamen terug en ik beleefde ze in mijn hoofd weer opnieuw, soms pinkte ik een traantje weg, over de mensen en de dingen die er niet meer zijn, over een andere simpelere tijd, maar dankbaar dat ik ze heb mogen kennen en meemaken, ze zitten in mijn hart en zullen mijn verdere leven altijd bij me blijven. Ik hoop dat ik op jullie, mijn lezers, de geestdrift die ik voelde en bedoelde heb kunnen overbrengen.
In de toekomst zullen er best nog wel eens herinneringen aan vroeger in een blogje voorbij schieten, maar met deze 40 jubeljaarblogjes heb ik de kern van mijn eerste 50 jaar aardig samengevat. De tweede helft breekt nu aan, hoewel helft, er zullen heus geen 50 jaar meer komen, na mijn vijftigste leef ik, zoals ik al eerder heb gezegd, in het nog, alles is extra, maar dat wil niet zeggen dat er geen leuke, mooie, fijne en dierbare herinneringen meer bijkomen. Ik ben ervan overtuigd dat dat namelijk wel het geval zal zijn. L'chaim!
 |
| Het aller-aller-prilste begin, mijn moeder, die verbaasd reageert op wat iemand zegt, is hier in verwachting van mij. |
 |
| Papa en mama met mini-me |
 |
| Een onbeschreven blad met nog een heel leven voor zich. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten