Paul van Vliet Academie

Sinds 5 jaar heeft de eminence grise van het Nederlands cabaret Paul van Vliet zijn naam verbonden aan een vakopleiding cabaret en kleinkunst, de Paul van Vliet Academie. Mijn collega Hans en zijn vrouw Saskia maken deel uit van het docententeam, Hans leert de studenten een lichtplan maken voor hun voorstelling en Saskia is van het geluid en de techniek en hoe de omgangsvormen in het theater zijn. Ik hoorde steeds de verhalen en nu er dan weer voorstellingen waren, die de studenten in 10 weken zelf hebben geschreven, met coaching van de docenten natuurlijk, ben ik op uitnodiging van Hans met Rick, Chris en Harry wezen kijken.

Eerst vanzelfsprekend op ons gemak een hapje gegeten bij het Italiaanse restaurant Il Vesuvio, daartoe kwam Harry mij ophalen die toch al in Rotterdam was gisteren. De voorstellingen vonden plaats in het Zeeheldentheater, een heel leuk, sfeervol klein theatertje in de Haagse Trompstraat. Bij het binnenkomen waren er meteen twee incidenten. We konden de kaartjes niet pinnen, dus werd geld bijeen geschraapt om ze te kunnen voldoen, door die consternatie had ik mijn telefoon even neergelegd, dat weer vergeten en toen ik het ontdekte was ie weg, maar de robuuste barman had hem gevonden en achter de bar gelegd, dus even lichte paniek om niks.

We kregen in totaal 7 studenten te zien, voor de pauze een derdejaars, een tweedejaars en 2 eerstejaars, en na de pauze 3 derdejaars. Ze moesten in ieder geval iets zingen, bestaand of zelf geschreven, het cabaret gedeelte moesten ze natuurlijk ook zelf geschreven hebben, en vanzelfsprekend bij Hans een lichtplan indienen, die ik van de week al hoorde zuchten dat ie in al die dagen 34 lichtplannen moest doen en dat sommige niet op tijd waren die hij dan vervolgens ging dreigen ze onder een TL-balk te zetten. Maar uiteindelijk komt alles natuurlijk goed.

Gisteren was de laatste avond van de week, en het leuke is dat we 7 heel verschillende voorstellingen (variërend van 10 tot 20 minuten) hebben gezien. Sommigen wat aarzelend, anderen voluit, hier en daar was er een tekst even kwijt, we zagen studenten met nu al een heel goede uitstraling en anderen die er nog wat aan moeten gaan werken. Mensen van 20 tot boven de 50, typetjes maar ook studenten die heel dicht bij zichzelf bleven. Verschillende hebben indruk op me gemaakt, maar ik wil er dan toch één noemen die ik er echt uit vond springen en dat is Tim van Scheijen, 3e jaars, zijn optreden was in zo'n minuut of 20 een complete mini-cabaret voorstelling, met een verhaal met een begin en een eind, waar bepaalde zaken in terugkomen, daarnaast beschikt hij over een goede zangstem en dito spreekstem en heeft hij een fantastische uitstraling en mimiek waarmee hij het publiek meeneemt in zijn verhaal. Van Tim gaan we zeker meer horen, vergeet niet dat je het hier voor het eerst hebt gelezen. 

Naast ons jaarlijkse bezoek aan de studenten van Codarts in het Rotterdamse Luxor lijkt het ons leuk om volgend jaar nog eens naar de studenten van de Paul van Vliet Academie te gaan kijken. 

Zeeheldentheater, dan is zo'n beeld verplicht.

Chris, Rick en Harry is de sfeervolle foyer. 

De piano waarachter de gelauwerde pianist/componist Martin van Dijk de studenten begeleidde.